Dag 8: Op de kruizing van de windrichtingen


Leestijd: 2 minuten

We staan geparkeerd precies op de rand waar het Romeinse Rijk haar grenzen door het land heeft getrokken. Voor ons strekt de Betuwe zich uit als een schijnbaar eindeloos groen landschap wat afgewisseld wordt door bomen, poelen, graslanden en en huizen, boerderijen en ateliers. Afgezien van de auto’s die geparkeerd zijn, wordt je terug de tijd ingezogen. In de oud-Hollandse straatjes verspreid tref je nog de lokale bakker, slager, slijter en cafes aan. Alles in rust. Oma die een praatje met je bij de bakker komt maken en verder…stilte. Hoewel dit bijna de achtertuin van mijn jeugd is, heb ik nooit geweten hoeveel schoons hier is. Van een ouderwets respectvol kerkhof, tot de kroningsboom van Koningin Wilhelmina. Langs het Klompenpad staat een 15 meter hoge stelling gebouwd boven op de wal van de rivier, waardoor je boven het landschap uittroon en de vogels kan observeren. Naast ons liggen de gerst en tabaksvelden. Nooit geweten dat hier al 2 eeuwen tabak wordt gekweekt en ook een museum voor is ingericht. Deze ochtend is onze ochtend van ontspanning. Wandelen en met een boek in de zon genieten.

Vanmiddag hopen we nog weer een aanal mensen te bezoeken en te ontmoeten. Er is zoveel moois, dat deze dagen alleen maar lijken of we door de wereld/Nederland trekken en ontdekken dat er honderden plekjes zijn, waar je al dagen afzonderlijk zou kunnen verblijven. Ook op onze huidige rustplaats in Amerongen, kunnen we rustig 5 dagen gaan staan, ons vermaken, zonder dat we ons hoeven te vervelen of door te reizen. Wat zal de dag ons verder brengen? Voor nu: Een bak verse koffie, een mooi boek en een lekker broodje. En ja, sommige maken zich zorgen om ons welzijn in primatieve omstandigheden. Maar overtuig uzelf: We kunnen culinair genieten, sla uit de supermarkt, aangevuld met groentes (komkommer, rukala en aubergine) van het platteland van Leusden-Zuid en vruchten uit de directe natuur (bosbessen uit de Kaapse Bossen, gerst uit Amerongen)

Ik kon het jullie even niet onthouden: Een insect die ik niet kende. Uiterst fraai is en de coole naam draagd van: De Grote Rupsendoder! De dagen gaan te snel. Jullie zien maar een druppeltje mee, wat onze ogen meekrijgen. Deze dagen voelen in veelerlei opzichte als een stage: Leren in communiceren, leren in vertouwen, leren in loslaten en vrij te zijn. Nieuwe plaatsen ontdekken. Op zoveel punten, zeggen we steeds weer: Geweldig voor de volgende keer 

Foto-impressie

 {gallery}Dag8{/gallery}

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *