Mogelijk trek je wenkbrauwen op als een preek zou gaan over granaatappels. Echter laat je dan de schoonheid en wijsheid niet onthouden. Het is vast niet voor niks dat deze de tempel, de ark in de synagoge, de nationale munt, het priesterkleed en vele andere zaken siert. Het is geen bekende vrucht in de Bijbel. De druif en het graan is veel bekender. Maar laat je verassen hoeveel wij kunnen leren van de granaatappel. Zo zeer, dat hij van levensbelang blijkt te zijn.
Video kijken
Schriftlezing
Song 4:1-4, Song 6:11-13, Song 8:1-2,6 Hooglied
Zingen: 446 Daar is kracht in het bloed
PowerPoint bij: De vrucht van echt leven en overvloed – De granaatappel
Wordt tijdelijk niet weergegeven
Inleiding: de 7 vruchten of zegeningen van Israël
Toen wij deze zomer de eer hadden om eeuwige stad voor een paar weken te mogen bezoeken, kregen wij een rondleiding door de tunnels van de Westermuur of Klaagmuur. Achter en onder deze heilige gebedsplaats, bevinden zich tunnels in de muren welke eindigen in eenvoudige en gelijk majestueuze synagoge. Een enorme grot met een markante natuurlijke koepel. De banken, even als het altaar en de ark waren versierd met de 7 vruchten van Israel. We hebben de laatste maanden met regelmaat gesproken over de vruchten van de Geest, welke een zekere sleutelrol in het 2e Verbond spelen. Onder het 1e Verbond staan er 7 natuurlijke vruchten centraal en die vinden we terug in Deut 8:7-9. In deze tekst wordt tot 7x toe gesproken over ‚het land‘ dat zal voortbrengen tarwe, gerst, dadels, olijven, wijn, honing en granaatappels. De Joden lezen een andere zoetigheid, namelijk dadels. In eerste instantie zou je zeggen dat dit niet zo bijzonder is voor het Midden-Oosten toch? Nee, er zijn landen er omheen die een betere kwaliteit van deze vruchten voortbrengt. Wat Israel daarin bijzonder maakt, is dat niet 2 of 3 van deze vruchten door het land wordt voortgebracht, maar alle 7. En waarom is dat relevant, als het toch niet het beste van het beste is. Van goede kwaliteit, maar het kan beter. In de eerste plaats, omdat het land hiermee 10 van de 12 maanden oogst levert. Waar de omliggende volkeren de alle oogst binnen enkele maanden moest binnen hebben en anders een jaar armoede wachtte, als het slecht weer was, oorlog of droogte, bracht Israel het hele jaar door, maand op maand, zijn vrucht. In de tweede plaats zijn landsvruchten afhankelijk van het gangbare klimaat. Een droogklimaat kan zijn oogst verliezen bij overwacht veel regenval en vochtrijk klimaat verliest zijn oogst indien het te warm of te droog is. En dat geldt voor een deel ook voor deze vruchten, echter gaf God hen 2 reserve die ondanks droogte toch hen zou voorzien. Als er honger was, de oogst mislukte, dan was dat een straf van God, omdat ze Gods geboden niet naleefde. Maar hoe ongehoorzaam ze ook waren, God laat Israel niet los tot de dood toe, maar behield een buffer om te overleven. Geestelijk gebeurt dat ook. Wij kunnen God verlaten, Zijn Geest verwaarlozen, dan wijkt Gods Geest, we gaan honger lijden, maar Hij ontneemt ons het leven niet. Maar wees nu eens eerlijk, moeten we wel zeggen dat God Israel straft, dat Hij ons straft? Nee. Stel dat je voor een baas werkt en de afspraak is dat je betaald krijgt als je werk levert. Maar jij kom je afspraken niet na en bent ontrouw. Dan mag je hem niet factureren. Maar desondanks geeft hij je eind van het jaar wel een eindejaarsbonus, je vakantiegeld en een kerstpakket. Heeft hij je dan gestraft of heeft hij je uit genade geschenken gegeven? Zo straft God niet, maar houd de zegen van Zijn beloning in en desondanks onthoud Hij niet Zijn genade. Is dat straf? Zie je hoe makkelijk we negatief van God kunnen denken en dit als vanzelfsprekend rechtvaardigen.
Maar we weten allemaal dat men daar tegenwoordig lang niet meer zo afhankelijk van is. En toch is dit zo’n big issue, dat het op de munt wordt gemeld, in nationale en overheidssymbolen wordt verwerkt, in de versieringen van de Thora-rollen, ja bijna letterlijk overal om je heen opduikt. Dan moet dat toch wel wat meer te zeggen hebben, denk je niet? Daarom wil ik met jullie, in elk geval een aantal, van deze vruchten onder de loep nemen. Het is goed om te weten dat al deze vruchten afzonderlijk een rol spelen in Jezus‘ gelijkenissen en wonderen, behalve 1: De granaatappel. Deze kom je in het hele 2e Verbond letterlijk niet tegen. Maar voor dat de dienst ten einde is, zal je duidelijk zijn dat deze voortdurend een rol heeft gespeeld in heel Christus prediking en bediening.
De Verijzenis van Leven
De granaatappelboom is eigenlijk geeneens een boom, maar een vruchtrijke en uit de kluiten gewassen Mirthe-struik. In het Hebreeuws heet deze boom Rimmon: Oprijzen of Opstanding. En als vanzelfsprekend zal men zeggen dat het wijst naar oprijzen tot leven is. Dit is ook waarom het ook wel de Levensboom wordt genoemd. Geheel ‚toevallig’ een direct vervolg op de dienst van vorige week over Wederopstandingsbloem, Jericoroos of Werveldistel. De Levensboom is de boom waar het 1e Verbond mee begint in het paradijs en het 2e Verbond mee eindigt op de nieuwe aarde. De hele wereldgeschiedenis ligt opgesloten tussen deze twee bomen.
De boom en vrucht der liefde
Deze boom staat symbool voor liefde en nieuw leven. Wie het Hooglied uitsluitend als een liefdeslied ziet, moet toegeven dat deze vrucht de ultieme beschrijving lijkt te zijn voor schoonheid en liefde (Song 4:3, 6:7, 8:2). Maar wie er ook een geestelijke laag inziet zal zien dat het ook wordt beschreven als Gods verlangen naar Zijn kinderen, waarin Hij zoekt of Hij tekenen van nieuw leven in het vind. (Song 4:13, 6:11, 7:12). Wie leidt de liefde dan Gods Geest? Wie leidt ons tot wedergeboorte, tot nieuw leven, tot verijzenis dan Gods Geest? Mooi paralel of niet? Maar ten slotte is overal wel een parallel in te vinden. Oké, laten we dan dit beeld verder verkennen.
De Hogepriestelijke kleuren van de Granaatappel
Wat is nog meer kenmerkend aan deze vrucht? Zijn kleur. Hij kleurt door het jaar heen van groen, naar zijn kenmerkende rood of soms paars. Hij kleurt het mooist onder een helder blauwe hemel, mits hij niet verdroogd en verbrand in een continu moordende hete zon. Rood, paars en hemelsblauw, waren de kleuren waarmee de hogepriester werd gekleed. En aan de zoom van zijn kleed zaten belletjes, zoals je mogelijk weet. Maar de belletjes waren om en om aangebracht. Wat hing daartussen? Granaatappeltjes. Zij klingelde, zodat het volk wist waar de hogepriester was, terwijl hij diende voor Gods aangezicht. Ook al kon je de hogepriester niet zien als hij het heiligdom was ingegaan, toch wist je dat hij daar dienende was, om verzoening voor het volk te doen en te bidden. Zo weten we ook dat Christus het binnenste heiligdom binnen is gegaan, om voor ons verzoening te doen. Hij is niet langer in ons zicht, maar bij de Vader in de hemel. En toch weten wij instinctief, door wat Hij ons laat horen, net als het volk in het voorhof van de tempel, dat Hij daar dienende is om verzoening voor ons te doen en voor ons te bidden. Het moest zo zeer worden benadrukt dat de tabernakel en de tempel werden versierd met granaatappels. De twee bekende zuilen Boaz en Jachin waren versierd met legio granaatappelen. Het beeld van Gods verzoening en genade. Kan het Christologischer? Het 1e en 2e Verbond kunnen niet zonder elkaar. De Messias en Israël kunnen niet zonder elkaar. De wereld/christendom kunnen niet zonder Israël. Nog te vaag?
Ingeent op de stam van de Granaatappelboom – Eeuwige verandering
Laten we dan verder naar de biologie van de granaatappel kijken. Wist je dat het één van de beste entstammen is om fruit? Diverse fruitsoorten brengen krachtige vruchten voort als ze worden geënt op een stam van een granaatappelboom. Maar het fruit komt vanaf het eerste moment er afwijkend uit te zien. Onvermijdelijk veranderd de vrucht, door de dominante rode sappen. Het is een extreem intense kleurstof. Spat je granaatappelsap op je kleding, dan is de kans groot dat je het er nooit meer uit kunt krijgen. Een bloedsinaasappel is geen zelfstandig ras van oorsprong. De kenmerkende oranje vrucht is is rood geworden, doordat hij is geënt op een granaatappelstam. Hetzelfde proces zien we bij de karmozijnpeer. Hierdoor is zijn kleur aanzienlijk veranderd. En toch blijft het niet alleen bij een uiterlijke verandering. Ook innerlijk is hij veranderd. De typerende frisse zoet-zure smaak is veranderd een zuur en op aangename wijze bittere smaak, het bittertje wat je aantref in het dunne schilletje dat om de granaatappelpit zit. Wat zegt de apostel Paulus, over de bekering en de opstanding of verijzenis in nieuw leven? Hij wordt afgesneden van zijn leven en ingeënt in de stam, welke is Christus! Wie in Christus wordt ingelijfd behoud in dit leven zijn lichaam. Maar in hem gaat als het ware nieuw bloed stromen. We zingen: Één met Christus ingelijfd, staan wij op van schuld bevrijd, in een leven dat voorgoed veranderd is. Op een later tijdstip zullen we kijken naar de wijnstok, waar Christus zelf dit beeld gebruikt, in Joh 15. Hij zegt daar: ‘Blijf in Mij, en Ik in u. Zoals de rank geen vrucht kan dragen uit zichzelf, als zij niet in de wijnstok blijft, zo ook u niet, als u niet in Mij blijft. Ik ben de Wijnstok, u de ranken; wie in Mij blijft, en Ik in hem, die draagt veel vrucht, want zonder Mij kunt u niets doen.’(Joh 15:4-5)
Niet langer stomen daar de oude groene sappen door, maar het rode bloed van Christus. Ik weet niet of je wel eens een plant hebt geënt. Maar om een plant te enten, moeten er twee dingen gebeuren. Zoals gezegd, je moet worden afgesneden van je oorspronkelijke stam en leven. Maar de stam waar je op wordt ingeënt, moet ook worden ingesneden. Er wordt een diepe v-groef, een wond, toegebracht in de gezonde stam, zoals de punt van een speer een v-vormige wond in een lichaam maakt. Als de wond geneest, hechten de gezonde stam en kwetsbare loot zich tot onafscheidelijk geheel met de hele boom. Maar net als in het Hooglied wil de Bruidegom ook zien of het vruchten gaat dragen. Het resultaat van het nieuwe bloed dat er door stroomt. We zongen het zojuist geciteerde lied bij de doop 2 weken terug. 3 dopelingen getuigde van een nieuw leven met Christus. Wat gaat de Landman zien? Vruchten? Dezelfde als voorheen? Of gaat Hij, maar eveneens wij die getuigen waren, nieuwe en volmaaktere vruchten zien die de uiterlijke kenmerken van Christus dragen? Dan wordt pas echt zichtbaar dat iemand christen is. Maar stel nu dat een bloedsinaasappel alleen van kleur zou verschillen, wat is de meerwaarde, dan leuke extra kleur op de fruitschaal voor een foto, interieur perfectie of een stilleven? Het zou niet meer dan een exotisch experiment zijn. God verhoede het dat jullie nieuwe leven alleen een exotisch geestelijk experiment zou zijn! Israel kent in mijn ogen één van de meest uitmuntende wijnsmaken ter wereld. Maar uit het Hooglied blijkt dat een andere wijn deze vrijwel perfecte wijn overtreft, namelijk de granaatappelwijn, met haar ultieme verfijnde smaak. De vrucht moet niet alleen uiterlijk, maar ook innerlijk veranderen. Uiteindelijk is een uiterlijke verandering slechts een façade. Bekering kenmerkt zich zichtbaar en dan bedoel ik niet dat je, indien er niks mis is opdruk of betekenis van je kleding, dat je opeens in een pantalon met een gesteven overhemd en spencer moet gaan lopen. Als je daar comfortabel bij voelt, prima natuurlijk. Als het is omdat gaat om een uniform uiterlijk te hebben wat de goedkeuring van de gemeenschap heeft en je daarom als vroom wordt bestempeld. Ga dan eens naar de groenteboer om bloedsinaasappels te kopen en je zult zien dat ze bijna altijd allemaal verschillen van uiterlijk. Snij je ze open: idem. Nee, wat ik bedoel is een ander uiterlijk. Niet je kleding, kapsel of masker van altijd vrolijk of diep ernstig gezicht opzetten. Ik bedoel dan je daden, zullen veranderen. Je spreken zal veranderen. Je voorkeuren zullen veranderen. Waarom? Jij bent gestorven. Jij bent een geheel nieuwe schepping. Wat beloofd God bij de bekering: Ik zal een nieuw hart en nieuwe geest geven. Je bent geen nieuw persoon door een nieuw uiterlijk, maar door een nieuw zichtbaar leven. Maar op de dag van de oogst zal blijken of je slechts een sinaasappel bent met een afwijkend kleurtje of dat je daadwerkelijk bent veranderd. Want wist je dat ook andere bomen en planten in de directe nabijheid van een granaatappelboom van uiterlijk kunnen veranderen. Ze verkleuren door de anthocyanen die in de grond en het grondwater terecht zijn gekomen. Wat zij niet doen, is van smaak veranderen. Zij hebben geproefd van het sap, maar de levenssappen van de granaatappelboom heeft nooit door hun aderen gestroomd. Zo kunnen er vruchten zijn die lijken op een entingsvrucht van de granaatappelboom, maar ze zijn het niet, als ze worden geproefd. Zo zullen wij alle eenmaal worden geoogst, op de dag dat we voor Gods troon verschijnen. Dan zal Hij proeven en smaken of je geënt was op de stam Christus of niet. Of het uiterlijk was of innerlijk. Het sap is veranderd, de schillen zijn sterker geworden, dan toen het een gewone sinaasappel was, maar ook de pit, schijt een andere smaak uit. Dit is zelfs zo sterk doortrokken, dat als het ware het DNA van pit is veranderd. We kennen de bloedsinaasappel ondertussen als een afzonderlijk ras dat uit Sicilië komt. Dat komt omdat hij van schil tot pit een nieuwe schepping is geworden. Is dat de beschrijving van jouw bekering? Beantwoord die vraag in alle eerlijkheid, want die is van eeuwigheidsbelang. Misschien niet verrassend dat deze vrucht een centrale functie heeft, wanneer een heiden zich tot het jodendom bekeerd. Als proseliet, wordt hij een met de stamvader Israel, een in het geloof en wortelt in dezelfde grond. Het woord dat 7x werd herhaald in de oorsprongtekst: Erets. Geworteld in Erets Israel. Ben jij geworteld in Israel en geent in de afgehouwen stam van Isai: De Zoon van David, de Vredevorst? Wordt het beeld krachtiger zichtbaar in het gehele Woord: In het 1e en 2e Verbond?
De granaatappel en de Thora
Nu is de één beter thuis in de Bijbel dan de ander. Maar weet je hoeveel geboden de Thora, Gods wetten voor Israel, telt? 613. Ook wel mitswot genoemd, want het zijn niet alleen geboden, ook verboden en bepalingen. Nu weet je ongetwijfeld dat een granaatappel vreselijk veel pitten bevat, opgedeeld in kamers. En raad eens hoeveel daar in zitten? Gemiddeld 613 en regelmatig zelfs exact 613 pitten. Diverse mensen hebben de proef op de som genomen. En ja, je kan met één exemplaar zeggen: Zie je, het klopt niet. Maar dat neemt niet weg dat het meest voorkomende aantal 613 is en het gemiddeld afgerond 613 is. Daarom is de granaatappel zo’n belangrijk symbool voor Israel, dat het de Thora siert. Maar ik zou mijzelf niet zijn als ik de proef niet op de som zou nemen. Ik ging te tellen en na 613 pitten hield ik een schaaltje pitten over. Niet zo’n beetje ook: 84 pitten! Domper? Nee, hoeveel pitten zijn dat ? 7×12. 7 het getal van Jahweh en 12 het getal van Israël. Zie je dat je twee dingen kunt doen? Ik kan dus stellen dat het een fabel is of ik kan de grotere schoonheid van Gods schepping met Zijn Woord zien. Dan zit in de laatste, dunkt mij, de grootste wijsheid. Wat is Gods schepping dan volmaakt! Wat is God volmaakt!
De granaatappel van levensbelang
Ja, matze worden niet gezien als het nationale voedsel, hoewel we dit in Nederland voor typisch Joods willen houden, maar juist de granaatappel siert de Joodse kookboeken. Dat is wat Gods Wet voor Israel en voor ons is! Voedsel. Het heeft door zijn antioxidanten een sterke beschermende werking tegen doodsoorzaak nummer 1 in de wereld: Kanker. Daarnaast werkt hij onstekingsremmend en verbeterd het geheugen: Doodsoorzaak nummer 2: dementie. Het verbeterd de werking van het hart en bloedvaten: Doodsoorzaak nummer 3. Het beschermd dus lichaam en geest, van binnenuit dus, zodat het blijft werken zoals het is bedoeld en het beschermd tegen aanvallen van buitenaf. Gods geboden voeden je, ze drenken je geest en lessen de dorst naar het onvolmaakte en deze geboden beschermen, laten je functioneren zoals je bent bedoeld en beschermen je tegen de aanvallen van het kwaad.
De granaatappel en vergeving van zonden
De granaatappel telt daarnaast 6 kamers. Wat is het belangrijkste boek van de Thora? Deuteronomium, omdat deze de gehele Thora samenvat. Sla deze eens open bij het 6e hoofdstuk. Hier vind je de hoofdsom van het geloof, de Sjema Israel. Het houden van Gods gebod is een overwinning. En dat is opnieuw waarom deze vrucht zo iconisch is: De kroon. Maar altijd er aan voldoen, dat kan niemand. We zijn niet volmaakt, we zondigen alle. De zonde worden in de Bijbel niet gekoppeld aan de kleur zwart, maar aan rood en wel aan twee specifieke kleuren rood die het bloed van de granaatappel. De roodtinten die de hogepriester droeg. De ene kleur draagt hij en de ander geeft hij af. afgeeft en in het kleed van de hogepriester was geweven: Karmozijn en scharlaken. Hiervan zegt God door de mond van Jesaja: Al waren uw zonden als scharlaken, Ik zal ze maken als witte wol. Al waren uw zonden rood als karmozijn, Ik zal ze maken witter dan de sneeuw. De priester die in het heilige reine wit was gekleed, moest verzoening doen voor de individuen door het offeren van dieren en hun bloed. De hogepriester deed jaarlijks verzoening voor de priesters, waaronder zichzelf en daarna voor het volk, door het Heilige der Heilige te betreden en op het verzoendeksel van de Ark van het Verbond of de Getuigenis bloed te sprenkelen. Daarna op het volk te spatten en ten slotte op de kop van een ram te smeren en deze de woestijn in te sturen.
Dit moest van jaar tot jaar gebeuren tot dit werd vervuld in de Messias, de Christus. Zijn bloed reinigt ons van al onze zonden. Hij stond op uit de dood. Met Hem worden we begraven in de doop en staan we op in een nieuw leven. Zoals de naam van de granaatappel ook is het Hebreeuws. Dit ligt besloten in de gehele wereldgeschiedenis en de gehele Schrift, tussen de boom des levens in het Paradijs en de nieuwe aarde, waar vrede en gerechtigheid zal heersen en wonen. Hij zond ons de Heilige Geest en liet ons geen wezen en gaf ons Zijn liefdesappel. De Geest laat ons vruchten dragen, waarna Hij verlangt om deze uit te zien botten en te groeien. In die schaduw wil Hij tot het hart van Zijn liefste spreken. Als het goed is tussen ons en God, zijn wij geent op de stam van Jezus Christus. Dan doorstroomt Zijn bloed onze aderen. Heeft het ons uiterlijk en innerlijk veranderd, tot onze geestelijke DNA aan toe. Hij zal ons beproeven of wij uit Hem zijn voorgekomen of slechts er van hebben geprofiteerd. Wat beschrijft het 2eVerbond zo duidelijk, dat het onderhouden van Gods geboden, vruchten van dankbaarheid zijn en niet mogen voorkomen uit slavernij. Hoe kan je als een koning een gekroonde vrucht zijn en als slaaf leven? Het was het koningsfruit, die getuigd van overvloed, rijkdom, gezondheid en de liefde aanwakkert. Het beschermd je van de dood. Het laat je zijn zoals je bent bedoeld in heel je wezen. Lichaam en geest. En zie dan waar die 613 geboden toe leiden: (Deut 6:4-9)
Luister, Israël! De HEERE, onze God, de HEERE is één!
Daarom zult u de HEERE, uw God, liefhebben met heel uw hart, met heel uw ziel en met heel uw kracht.
Deze woorden, die ik u heden gebied, moeten in uw hart zijn.
U moet ze uw kinderen inprenten en erover spreken, als u in uw huis zit en als u over de weg gaat, als u neerligt en als u opstaat.
U moet ze als een teken op uw hand binden en ze moeten als een voorhoofdsband tussen uw ogen zijn.
U moet ze op de deurposten van uw huis en op uw poorten schrijven.
Of zoals Christus deze woorden samenvatte: U zult de HEERE uw God liefhebben boven alles en uw naasten als uzelf. Hierop rusten de gehele wet en de profeten.
De Granaatappel als symbool van herstel
Wat zet Jezus Christus tot het centrum van het Evangelie? Dat wij de wet niet houden en het alle hebben verzondigd en desondanks dat Hij is de Weg terug tot de Vader. We hebben gezien dat de 7 vruchten staan voor 5 vruchten van zegen en 2 van genade. We hebben gezien dat God eigenlijk niet straft, maar privileges inhoud. En de tijd kwam dat Israel deze verloor: De profeet Joël zegt: De wijnstok is verdord en de vijgenboom is verwelkt, de granaatappelboom,, ook de palmboom en de appelboom, alle bomen van het veld zijn verdord. Ja, zelfs de vreugde is verdord, geweken van de mensenkinderen. (Joel 1:12) Maar daar eindigt de geschiedenis van Israël niet mee. God is een God van genade. Er was een weg van terugkeer voor Israël. Een weg die er niet tot nauwelijks was voor de heidenen. Maar dankzij Jezus Christus als de Messias van Israel en Israël als navel van de wereld, is deze weg van genade opengebroken voor elk die geloofd. De profeet Haggaï mag profeteren: Let toch aandachtig op, vanaf deze dag en daarna, vanaf de 24e van de 9e maand, de dag waarop de tempel van de Heere is gegrondvest: Let aandachtig op. Ligt er nog zaad in de schuur? Zelfs tot de wijnstok, de vijgenboom, de granaatappelboom toe, en de olijfboom, die geen vrucht gedragen heeft, die zal Ik vanaf deze dag zegenen! (Hag 2:19-20) Verbind dit met de tekst dat de Heere zoekt naar vruchten of de eerste tekenen daarvan bij Zijn kinderen. Dan moeten we niet wanhopen: Ik draag geen vrucht! Nee, grijp de Bijbel in je handen en hef hem op naar de hemel en zeg: God, hier staat het! U hebt het beloofd! Maak het waar dat mijn dorre granaatappelboom zal bloeien en vruchtdragen tot Uw eer en glorie! God kan zijn belofte niet breken, als wij ons er op beroepen. Zijn Woord is ja en amen. Zijn liefde en genade is voor eeuwig. Maar strek je er dan wel naar uit en berust niet in dorheid. Die unieke uitweg voor Israël, is in Jezus Christus ontsloten voor ons. Wij mogen delen in de vruchten van Israël, als een exportproduct. We zijn geen vervanging van de Joden, nog hun meerdere of gelijken, maar het wij mogen meeveranderen in de sappen van hun granaatappelboom.
En zeg nu zelf, van welke vrucht heeft Christus meer gesproken, dan de granaatappel? Hoewel wij geen enkele gebeurtenis of gelijkenis hebben waarin deze concreet wordt genoemd. En zeg nu zelf, is het ten onrechte dat het onder Israel onmogelijk is om aan de granaatappel te denken? Als je geld betaald, als je Zijn Woord leest, als je leeft voor het land, als je eet, drink of met je gezondheid bezig bent. Alles is doordrenkt met dit bloed. Laat vanaf vandaag geen dag in je leven meer voorbij gaan, waarin je dag niet hebt gespiegeld aan de granaatappel. Leef in Christus en blijf in Christus, zodat Zijn sappen je doorstromen en een nieuw en eeuwig leven zult voortbrengen. Hij kijkt uit naar je vrucht van de arbeid waar Hij zich met zoveel liefde toe heeft ingespannen en Zijn eigen bloed voor over heeft gehad.
Amen
Zingen: Blijf in mij – Sela
Geef een reactie