Deze middag hebben wij gesproken over het huisgezin van God. Johannes beschrijft dat in dat gezin kinderen zijn, jongeren en ouders. Iedere fase heeft zijjn schoonheid, maar hoe ouder je wordt in het geloof, hoe grotere de voorrechten en de gevolgen zijn. Wil jij die weg leren? Nee, ik mag het het met een hoofdletter schrijven: Ik ben de (enige) Weg, de Waarheid en het Leven. Lees, kijk of luister deze preek terug en ontdek wat God jou wil openbaren.
Schriftlezing: {tip id=”183″}1 Johannes 12:2-21{/tip} >>>
{youtube}https://youtu.be/BgqiHiJgNYY{/youtube}
Onderstaande tekst is de preekschets en komt in grote mate overeen met de daadwerkelijke preek. Deze kan dus soms afwijken, omdat de preek niet wordt voorgelezen, maar onder de leiding van Gods Geest wordt gesproken. Daarnaast kunnen er tijdens de preek vragen worden gesteld. U kunt de preek terugluisteren of terugkijken via deze link. De opname is tijdelijk beschikbaar en zal ter zijne tijd de opname verdwijnen.
Inleiding
Vanmiddag hebben we gelezen uit {tip id=”183″}1 Johannes 2{/tip} >>>. Een hoofdstuk waar ik reeds eerder uit heb gepreekt. Nu ga ik deze niet herhalen, maar ik wil op één punt wel even wat terughalen. Het is een taaltechnisch punt, maar heeft grote invloed hoe je de tekst moet lezen. Johannes met name gebruikt regelmatig bedrijvende vorm terwijl hij gelijk de verleden tijd gebruikt. Dit houd in de eerste plaats in dat de nadruk ligt op de persoon die de handeling bedrijft en in de tweede plaats dat het om een actieve daad gaat. Daarnaast gebruikt hij een taal vorm die wij niet kennen en alleen in het oude Grieks voorkomt, dat er geen sprake is van verleden, heden en toekomst. We zouden kunnen zeggen een onbestemde tijd. Waarom is dat relevant om te weten? Voor het lezen van de Bijbel is het ook niet relevant, want dan wordt de onvoltooid verleden tijd gebruikt. Voor de uitleg echter wel. In het begin van het hoofdstuk, vers 1b-2, hebben de prachtige tekst, waar ik toen uit heb gepreekt: Als iemand gezondigd heeft: Wij hebben een Voorspraak bij de Vader – Jezus Christus de Rechtvaardige. Hij is een verzoening voor onze zonden; en niet alleen voor de onze, maar voor de hele wereld! Hoewel we misschien heilig voor God willen leven, blijven in de dit leven – als wedergeboren Christenen – ook zondaren, die elke dag zondigen. En Johannes beschrijft dan ook ‘Als wij gezondigd hebben’ in de onbestemde tijd. Elke dag verprutsen we het weer. Maar Godzijdank, staat eveneens in de bedrijvende vorm dat Jezus Christus de Rechtvaardige steeds weer voor ons pleit bij Zijn Vader op het bloed dat Hij heeft vergoten tot verzoening van alle zonden.
Maar in deze middag wil ik stil staan bij het latere deel van dit hoofdstuk, namelijk vers 12-14, met uitloop naar de daarop volgende verzen. Ik herhaal de tekst voor jullie aandacht:
- Ik schrijf jullie, lieve kinderen, want de zonden zijn u weggestuurd omwille van Zijn Naam.
- Ik schrijf jullie, ouders, omdat jullie Hem gekend hebben Die er vanaf het begin is.
- Ik schrijf jullie, jongeren, omdat jullie de Boze hebt overwonnen.
- Ik schrijf jullie, kinderen, omdat jullie de Vader kennen.
- Ik heb jullie geschreven ouders, omdat jullie Hem gekend Die vanaf het begin is.
- Ik heb jullie geschreven, jongeren, omdat jullie sterk zijn en het Woord van God blijft in jullie. Jullie hebben de Boze overwonnen
Let hierbij op dat twee keer hetzelfde rijtje wordt gebruikt. De eerste keer gaat het om de actieve daad die heeft plaatsgevonden, maar de tweede keer staat het in de onbestemde tijd het kennen van de Heere Jezus Christus en de overwinning op de Boze heeft is een feit voor het verleden, heden en toekomst!
Deze tekst spreekt over 3 generaties. Spreekt Johannes hier over leeftijden? Nee, Johannes spreekt hier over de geestelijke staat van de gemeente. De kinderen zijn het minst geestelijk ontwikkeld en de vaders zijn de meest geestelijk ontwikkelde gemeenteleden. Het is belangrijk in Gods huisgezin om voor ogen te houden dat leeftijd, alleen iets zegt over respect en gezagsverhouding. De leeftijd zegt echter niets over iemands geestelijke staat. Volgens de beproefde preektraditie in Nederland kunnen we deze preek opdelen in 3 punten:
- De geliefde kinderen van de gemeente
- De kracht van de jongeren van de gemeente
- De vaders als kurken van de gemeente
1 De geliefde Kinderen van de Gemeente
Als eerste hebben in onze tekst gelezen dat Johannes tot tweemaal toe de kinderen aanspreekt. Letterlijk vertaald uit het Grieks lezen we in de ‘Ik schrijf jullie lieve kinderen, want de zonden zijn weggestuurd, wegens Zijn Naam’ en ‘Ik heb jullie geschreven, lieve kinderen, omdat jullie de Vader kennen’. Jammer genoeg maakt de vertaler een zootje van de tijdsvorm en in deze tekst. Ik heb dit gecorrigeerd in de vertalingen, zodat de boodschap zuiver wordt gehouden.
Johannes spreekt in zijn brief uitsluitend tot wedergeboren christenen. Je moet voor ogen houden dat de kerk ontstond in zendingswerk en evangelisatie. De meeste vaste bezoekers waren mensen die zich daadwerkelijk hadden bekeerd. Ze werden christen met het risico dat het hun leven zou kosten. Johannes schrijft ook dat er infiltranten waren, maar tot hen richt hij zich hier niet. Hij richt zich tot de jongste in het geloof en spreek het als rabbijn aan door ze kindjes of lieve kinderen te noemen. Wat is het als ware de toegangsticket tot het Koninkrijk der Hemelen? Jullie zonden zijn weggestuurd, wegens Jezus naam. In onze bijbels is het vertaald als Jullie zonden zijn vergeven. Ik geef er echter de voorkeur aan om te laten staan wat er staat en niet wat het betekend. Uiteraard gaat het hier om het reeds ontvangen vergeving van de zonden. Maar zoals het nu echt staat: Jullie zonden zijn weggestuurd, is voor mij onmogelijk los te koppelen van {tip id=”184″}Psalm 103,{/tip} waar wij lezen: Zover het oosten is verwijderd van het westen, zover doet Hij onze overtredingen van ons. Als jij mij heb gekwetst en we hebben het uitgepraat, dan zeggen we: ‘Ik vergeef het je. We hebben het er niet meer over.’ En daarmee is de kous af. Maar dan beledig je mij de volgende week weer, met exact hetzelfde. Dan komt het oude weer bovendrijven. En ook al doe ik mijn best, ik weeg dit mee in mijn gevoelens. Maar Gods vergeving rijkt verder, bij God is het geen zand erover, maar Hij stuurt de zonden weg en verband deze in de eeuwige vergetelheid. Het is er niet meer en zal ook nooit meer zijn kop boven het zand kunnen uitsteken. Gods vergeving is alleen: Vergeven en vergeten. Die woorden nemen we zelf nog wel eens in de mond, maar geen mens kan dat, alleen God kan dit.
Als ouders zijn we vele malen coulanter in onze kinderen vergeven als ze jong zijn, dan wanneer iemand de tiener leeftijd heeft bereikt en nog coulanter dan dat het volwassenen betreffen. Het woord voor kinderen dat hier wordt gebruikt is een aanduiding voor een kind die nog niet 7 jaar is. Zo ziet God de zondaren die zich tot Hem wenden om vergeving en bekering. Zo ziet God naar de jong-bekeerde en geestelijke beginnelingen. Maar eveneens zijn dit ook degene die onvolwassen in het geloof zijn. Dat kunnen best christenen betreffen die al jaren christen zijn, maar op dit moment in zonden leven, zoals het leven in relatie wat de Heilige Schrift afkeurd, christenen die leven met verslavingen of andere zonden, waar ze nog geen afstand van hebben genomen of weer hebben opgenomen. In deze staat mag je geen verantwoordelijke taken in de gemeente op je nemen, daar je geestelijk een kind bent. Hierin zouden kerken strenger moeten zijn, zodat de honger naar geestelijke groei wordt gevoed. Niet dus om iemand te straffen of te vernederen, maar wel om je plaats te kennen en aan te sporen tot een godzalige levenswandel en groei in je geloof en daarmee in je relatie met God. En zie hoe liefdevol zij worden aangesproken. Net als een kind dat verlangt om ook een ‘groot mens’ te zijn, zo zal ieder ware christen moeten verlangen naar groei in het geloof en herstel om tot volwassenheid te komen. Maar zie eens waarom deze kinderen in het geloof vergeven zijn? Omdat zij berouw hebben getoond? Omdat ze hun oude leven hebben opgegeven? Vanwege hun geloofsdaad? Nee, alleen omwille van Christus Naam. Die naam is heilig en bij de Vader bekend en wordt door Hem gekoesterd. Die naam boven alle namen: Heere Jezus Christus. Daarvan geldt: ‘{tip id=”185″}Een ieder die geloofd dat Jezus is de Christus, zal zalig worden{/tip}.’ >>> Neem die naam in je mond, als je Hem wilt belijden en je voor het eerst wilt overgeven in Zijn hand. Neem die naam in je mond, als je bent teruggevallen in zonden, want in die naam zend de Vader onze zonden weg in de eeuwige vergetelheid. Zo eenvoudig is het en gelijkertijd kan het zo moeilijk zijn om die naam in je mond te nemen en je zonden aan Hem te geven die geen enkele zonden of blaam heeft. Hij liet zich tot bloedens toe slaan en kruisigen, ook al was Hij bij machten om elke klap en elke spijker te weren. Niemand kon Hem binden, slaan, beschuldigen of schelden, zonder dat Hij dit vrijwillig toeliet. In de tweede tekst zegt hij: ‘Ik schrijf jullie kinderen, omdat jullie de Vader kennen.’ En deze tekst staat nu weer in de onbestemde tijd als in de voltooid verleden tijd. Het is voltooid omdat ze de Vader hebben leren kennen, om wat in de eerste tekst staat: ‘Ik schrijf jullie, lieve kinderen, omdat jullie zonden zijn weggestuurd, omwille van Jezus naam.’ Dit bevestigd het woord van de Heere Jezus: ‘Niemand kan tot de Vader komen, dan door Mij’. De naam boven alle namen! Het kennen van de Vader was in het verleden vanaf het moment dat ze Jezus leerde kennen, maar het kennen van de Vader is ook in het heden en de toekomst. Dat kan nooit iemand ze meer afnemen. Waar sta jij en waar verlang jij te staan? Dwing jezelf om in de spiegel van je hart te kijken.
2 De krachtige Jongeren van de Gemeente
Vervolgens lezen we: ‘Ik schrijf jullie jongeren, want jullie hebben de Boze overwonnen’ en daarna: ‘Ik heb jullie geschreven, jongeren, want jullie zijn sterk en het Woord van God blijft in jullie. Jullie hebben de Boze overwonnen’. Nu lijkt de eerste tekst gewoon een korte versie te zijn van het tweede vers. Toch is er een taalkundig verschil. Johannes schrijft de het werkwoord ‘schrijven’ in de onbestemde tijd. Ik kom er straks op terug waarom dat relevant is.
De jongeren zijn zij die het geestelijk kind zijn ontgroeid. Hoe? Door eerst om Jezus’ wil vergeving van de zonden te ontvangen en vervolgens door de Heilige Geest en de voorspraak van de Zoon, heb je de Vader leren kennen en ben je gaan groeien. Je relatie met God wordt krachtig. Je blijdschap neemt toe en je merkt dat er een vuur, een verlangen in je is aangestoken om andere het Koninkrijk te prediken of te leren. Hoe komt het dat je dat eerst als kind niet had en nu wel? Je hebt met de hulp van de Heilige Geest de lijntjes doorgesneden die je nog of weer zijn gaan binden met de wereld, geld, verslaving, seks of andere zonden als leugen, roddel, schijnheiligheid, schaamte, zelfveroordeling of moedeloosheid. Omdat dit nog in je hart en hoofd is, was er geen volledige plaats voor God. Misschien weet je nog dat ik een keer in een glas olijfolie had zitten en het glas vulde met water, maar het bleef water met olie erop, totdat ik water er in bleef gieten en het overstroomde en het bleef eerst water en olie, maar met dat het water maar bleef stromen en overstromen verdween langzaam alle olie. Dat is vervulling. Zo is het geestelijk ook, je ben vervuld van de Geest als het blijft overstromen, tot de zonden niet langer de plaats van Christus kan innemen. Zondig je dan niet meer? Jawel. Johannes zegt in {tip id=”186″}deze brief {/tip} >>> ook: Als wij zeggen, dat wij niet gezondigd te hebben, zo maken wij Hem tot een leugenaar, en Zijn woord is niet in ons’ Nu kan je misschien nog zeggen: Ja, maar dit staat in de verleden tijd. Ik ben gereinigd. Oke, dan leg ik je deze tekst voor: “Indien wij zeggen, dat wij geen zonde (enkelvoud!) hebben, zo verleiden wij onszelf, en de waarheid is in ons niet. Indien wij onze zonden belijden, Hij is getrouw en rechtvaardig, dat Hijj onze zonden (meervoud) vergeeft en ons reinigt van alle ongerechtigheid’. Niemand kan zich 100% schoon van zonden noemen in ons aards bestaan. In de ogen van de Vader echter wel, omdat Christus ons reinigd van alle zonden. Hoe veel water ik ook in het glas giet, er blijft altijd een vet druppeltje op het water drijven. Toch is het glas vol water en stroomt er een grote plas omheen, omdat vervuld is. Als je vervuld bent dan kan je met overtuiging zeggen, met de {tip id=”187″}psalmdichters{/tip} >>>: In God zullen wij geweldige daden doen! Dan is het vuur ontstoken. En nog brengt je dit nog niet van een jong kind naar een jongere. We moeten letten op wat na het woord je ‘want’ staat. Dit mag je ook vertalen met ‘omdat’. ‘Omdat jullie de Boze hebben overwonnen’. Nu kan ik je garanderen dat de Boze niet bang voor jou is en jij hem nooit kan overwinnen, omdat hij sterker is dan jij. Hoe kan je hem dan ooit overwinnen? Ten eerste zuiver je hart. Nu weet de Boze heel goed dat jij je hart kan zuiveren en hij weer binnen kan dringen. Als het waren heb je hem het huis uitgeknikkerd door de deuropening. Dan ben je trots dat het je is gelukt en daar springt je raam open en komt 1 of meerdere kleine demonen binnen. Maar trap hem de volgende keer de deur uit in Jezus’ naam. Voor die naam beeft hij. Als je die naam in geloof gebruikt, is het alsware je zoutzuur over hem giet. Hij zal krijsend je huis moeten verlaten en aanvaarden dat hij is overwonnen. Omdat jij hem de deur heb uitgetrapt? Wat was het bij het kind ook al weer? Om wille van Zijn naam. Christus heeft overwonnen. Hij heeft hem verslagen en vertrapt. Als je Zijn naam uitstpreek in geloof, moet hij erkennen dat hij overwonnen terein deed alsof het zijn eigendom nog was. En nu is het tijd dat je in jeugdige entousiastme vol vuur machtige daden ga verrichten in Jezus’ naam! Er zit echter een onderdeel aan deze geestelijke jeugd, dat bijna iedereen dan vergeet: Je hebt de Boze wel overwonnen, maar je bent nog onervaren. Je hebt vaders nodig die je geestelijk steunen en adviseren. Vergeet dat alsjeblieft nooit. Je kan vroom zeggen dat je het samen met God doe. En dat meen je ook oprecht. Maar er is altijd een klein irritant demoontje die bij de jeugdige op zijn schouder weet te dringen en dat is ‘trots’ en je heb vaak geen eens in de gaten dat hij in je oor fluistert. Naast God zelf, heeft hij je de vaders gegeven om je als het ware te coachen, op basis van hun ervaring van vallen en vechten. Het woordje ‘schrijven’ in de 2e tekst staat in de onbepaalde tijd. Johannes was zich bewust dat deze vurige jongeren niet alleen eenmalig deze brief nodig hadden, maar bij herhaling moesten worden gesteund, aangespoord en onderwezen. Nu en in de toekomst. Zijn taak als vader hield niet bij deze brief op.
Waarin is echter de ware kracht van de jeugd. Niet in het vuur en niet in de vaders, maar dat het Woord van God in hen is en in hen blijft. Gods Woord kan alleen in je blijven als je het ook tot je heb genomen. Je kunt het kindzijn niet ontgroeien als je niet met honger de Bijbel leest en blijft lezen. Want daarin ligt de kracht. Het lezen en bestuderen van Gods Woord. Dat betekend niet alleen 1x de hele Bijbel lezen, maar lezen en herlezen. Want door herhaling beklijven de teksten. Waarom is dat zo belangrijk? Wel, als je geen Bijbel kunt lezen, dan kunnen Gods woorden uit je geheugen naar boven komen. Het is goed zo veel mogelijk bijbelteksten uit je hoofd te leren, want het volgende is geen excuus om het niet te doen: Je zult merken dat er teksten omhoog komen, waarvan je niet wist dat je ze kende. Dan gaat God spreken door Zijn Geest. Dat is de kracht van de jeugd. Je heb de Boze overwonnen in Jezus’ naam. Maar zijn miezerige trawanten verjaag je met het Zwaard des Woords.
3 De Vaders als kurken van de Gemeente
Tot slot zijn er ouders in Gods Gemeente. In het Grieks staat er pater. Dit vertalen we meestal met vader of voorouder, maar kan ook in meervoud ouders betekenen. Daar vaders de meest gebruikelijke vertaling is, is het prima dat het zo is vertaald in de meeste bijbelvertalingen. Maar in dit verband is het goed te beseffen dat dit zowel geestelijke vaders als moeders kunnen zijn. Naast woordelijke vertalingen, wordt er soms ook een beschrijvende vertaling opgesteld en ik wil deze voor een keertje met jullie delen, omdat ik het niet duidelijker kan formuleren. James Strong schreef:
“Dit zijn gelovigen, zoals zij die door Christus tot een bijzonder nauwe relatie met God gebracht zijn en Hem niet langer vrezen als een strenge Rechter van zondaren, maar hem vereren als hun verzoende en liefhebbendeVader.”
Laat dat eens op je inwerken en beproef jezelf eens grondig: Vrees jij God niet als Rechter? Als jij te horen krijg dat je slechts een paar weken nog te leven heb, kan jij die boodschap ontvangen met grote lach op je gezicht vanwege het vooruitzicht dat je eindelijk je Vader gaat ontmoeten? Dat je Jezus mag ontmoeten als Degene die jouw ziel heeft gered tot eeuwig leven? Deze vaders of ouders zijn ook de voorgangers en oudsten van de gemeente. Maar besef de ene definitie de andere kan kruizen. Bewust heb ik gezegd als titel van dit punt: Ouders als krukken van de Gemeente. Zij zijn het waar de Kerk op drijft. God deze in een ogenblik – en die tijd komt en mogelijk spoedig – dan zinkt de hele kerk weg, ook al zou deze nog vol zitten met mensen: De kerk zal niet langer kunnen bestaan. Zoek deze mensen op en leer van het hoe je kan opgroeien in de genade van Jezus Christus. In tegenstelling tot de kinderen en jongeren, krijgen deze volwassen ouders geen verschillende boodschap in de tekst. Deze zijn aan elkaar identiek, behalve dan dat hij aangeeft al een keer eerder hun dit te hebben geschreven. Als hij zegt: Jullie hebben Hem gekend Die van de beginne is, dan zegt hij zowel dat zij God Drieeenig hebben gekend alsook dat zij Hem nu ook actief als zodanig kennen. Het woord kennen komt in 4 verschillende woorden voor in het Grieks. In dit geval staat hier het woord gi’noosko. Dit is geen kennis door bestuderen, maar kennen door persoonlijke ervaring. Dat is God kennen in heel je wezen: met je verstand, met je hart en met je ziel. Dat is het volwaardig uitleven van de {tip id=”182″}shema{/tip}: U zult de HEERE uw God liefhebben met heel uw hart, met heel uw ziel en met al uw krachten. Dat is leven op de toppen van het geloof. Sta jij op dat punt? Leef jij zo in relatie met een Drieeenig God, die je lief is en je niet zal oordelen en in die zin je ook Hem niet zal vrezen, maar alleen vrezen in eerbied, liefde en diep ontzag?
Resume:
- De kinderen zijn verzekerd dat hun zonden zijn weggestuurd in de eeuwige vergetelheid, omdat Jezus hun Christus is. En door de God de Zoon kennen zij. nu de God de Vader.
- De jongeren gaan een stap verder. Zij hebben door de Heilige Geest de Boze in hun leven ontdekt en in de naam Jezus Christus, hem overwonnen, omdat hij moet vluchten voor die machtige naam. Zij zijn vurig, sterk en stabiel in het geloof en Gods Woord blijft in hen actief.
- Tot slot: Zijn daar de ouders of vaders die God de Vader, Zoon en Heilige Geest kennen met geheel hun hart, met geheel hun ziel en met al hun krachten. Zij vrezen niet het oordeel omwille van hun zonden, maar zijn vrijgezet van vrees en kennen God in heel Zijn wezen, in zoverre dit in onze aardse tabernakel mogelijk is.
Oproep en slot
Waar sta jij? Dit is een gewetensvraag. Ik zal heel eerlijk zeggen, dat God mijn hart fors heeft opgeschud. Ik eigen mij de plaats van de ouders niet toe, vanwege mijn ambt als voorganger. Hou jezelf elke dag deze spiegel voor. Plak een post-it op je spiegel in de badkamer, zodat je elke ochtend voordat je dag is begonnen en elke avond als je naar bed ga, je letterlijk en figuurlijk in de spiegel heb gekeken. Waarom? Om je geweten levend te houden en tot leven te wekken. Deze post-it, moet en zal als het goed is een drive in je losmaken om met vreugde dicht bij God te leven. Dit brengt het ware leven wakker, totdat je Zijn Koninkrijk mag ingaan. Thuis. Als je daar op de top van het geloof sta, mag je het Hemels Kanaaan voor je zien liggen. Daar zie je de gouden tinnen van de tempel blinken. Daar zie je het Hemels licht glanzen, omdat God daar het licht is en zal zijn. Op die top roep je uit:
>>> {tip id=”189″}Maranatha, kom Heere Jezus!{/tip} Zalig zijn zij die Zijn geboden doen. De Geest en de Bruid zeggen: Kom! En die het hoort zeggen: Kom! En wie dorst heeft, laat hem komen en nemen van het water des levens voor niets. De genade van onze Heere Jezus Christus zij en blijven met u allen.
{tip id=”188″}Amen{/tip} >>>
{youtube}https://youtu.be/dfIuGybdyv0{/youtube}
Geef een reactie