Simpele vraag voor christenen. Iedereen kent de woorden van onze Heere Jezus: “Ik ben de Ware Wijnstok”. Tja, dat is 1 vers in de hele Bijbel. Het gaat heel veel over de wijnstok in de Bijbel, toch is het antwoord iets gecompliceerder dan dat het lijkt. Zullen we eens kijken wat de Schriften ons nu allemaal vertellen over de wijnstok? Want als er zo veel over is geschreven, moet er ook veel te leren zijn. In het titelblad zie je echter ook een tweede vraag staan, die geen enkel verband lijkt te hebben: “Hoe zal heel Israël zalig worden?” De voorbereiding van deze preek was voor mij ook een grote leerschool, want terwijl ik de wijnstok aan het onderzoeken was, werd deze vraag beantwoord, omdat de diverse profetieën over de wijnstok, deze vraag hebben verpakt.
Schriftlezing
Jesaja 5:1-7
Zingen: 249 Heer’, wat een voorrecht om in liefde te gaan (Samen werken)
Inleiding op de wijnstok
In eerste instantie was ik van plan om in 1 dienst de wijnstok te behandelen. Maar al gaande weg kwam ik er achter dat voorafgaande aan een preek over de druiven er een Bijbelstudie van de wijnstok noodzakelijk is. Waar ik normaal mij geroepen voel om in te zetten op de persoonlijke geestelijke boodschap, zal ik mij vanmiddag vooral richten op het Bijbelonderwijs. Er moet eerst een basis worden gelegd, om te begrijpen wie de wijnstok is en wat er met de wijnstok is gebeurt en gaat gebeuren, voordat we het kunnen hebben over de vruchten en het werk van de Landman.
De transformatie van de wijnstok
1e fase: De goede wilde wijnstok uit Egypte gerooid en veredeld
De kwetsbare wijnstok van Israël – Mozaïsche en Richteren tijd
Uiteraard gaan we het niet alleen over de letterlijke wijnstok hebben. Voor deze serie over de 7 Vruchten van Israël, zelfs maar heel beperkt. We hebben reeds gesproken over de granaatappel, de vijg en de tijd van de gerste-oogst. De wijnstok is met name een symbolische uitdrukking in de Bijbel. Opvallend is echter dat het een uitdrukking is die transformeert of evolueert gedurende de tijd. De wijnstok is een plant die aan de ene kant goed in staat is om zijn eigen weg te gaan en te overleven. Maar wil je een goede oogst hebben, is het ook een plant die veel verzorging nodig heeft. Er mag geen onkruid omheen groeien.
Wijngaarden zien er altijd heel schoon uit. Dit komt niet alleen omdat het op vaak steenachtige hellingen staat. Nee, de wijngaardenier besteed veel tijd aan het verwijderen. Het onkruid verstikt en neemt ziektes met zich mee. Met name de schimmels als meeldauw vormen een grote bedreiging voor de wijnstok. De plant moet worden verzorgd en gekoesterd. En zo start het beeld van de wijnstok in de Bijbel ook met als een beeld van Israël, waar God met alle liefde zorg voor draagt. Waar Hij Zijn tijd en energie aan wijdt.
Verplaatst naar goede grond
Hij heeft Israël als een wilde wijnstok uit Egypte gerooid en deze in Kanaän gepoot (Ps 80:9, Jesaja 5:2, Jeremia 2:21) en daarvoor het land gereinigd van de afgodische, barbaarse en SOA-besmette volkeren. 2/3 van de Kanaänitische vrouwen was onvruchtbaar en men werd gemiddeld nog maar 25 jaar. Als het ware heeft Hij het onkruid verwijderd, de sterke bomen die Gods heillicht blokkeerde omgehakt. Ja voordat ze het land binnen kwamen heeft Hij hagen geplant en muurtjes gebouwd, om de wijnstok te beschermen. (Ezechiel 19:10-12) Dit moet met zorg, want er moet voldoende wind kunnen komen om de wijnstokken te laten bestuiven. Voldoende afschermen zodat de warme wind ze niet verzengt. Deze muren en hagen maakte God reeds gedurende de woestijnreis, door Zijn wetten te geven.
Op deze koesterende wijze beschrijft God Israël tot aan de tijd van de grote koningen David en Salomo. De eerste 3 jaar mocht er van een wijnstok geen druiven worden geplukt, omdat hij nog jong en kwetsbaar was. Dit is deze 1e fase.
Fase 2: De volgroeide wijnstok
De overvloedige wijnstok van Israël – De Goude Eeuw
Wie goed oplet merkt dat vanaf dat moment de wijnstok nog steeds symbool staat voor Israël. Het volk dat God Zijn kinderen noemt. Maar het krijgt een ander karakter. Vanaf nu spreekt God niet meer over een kwetsbare geplante wijnstok, maar over een overvloedige, volwassen en vruchtdragende wijnstok. Israël is tot haar kracht en doel gekomen en God is trots op hen. Dit is Zijn werk waar Hij bijna 500 jaar aan heeft gearbeid. Van de Sinaï, waar Hij Zijn wet gaf, tot aan de vestiging van de Eerste Tempel in Jeruzalem. Hierop breekt de zogenaamde profetische tijd aan. Hosea zegt dat ze weelderig vrucht dragen (Hosea 10:1).
Ezechiël, verwijst ook naar de optimale periode van de wijnstok van Israël als hij zegt: “Uw moeder was in haar bloeitijd als een wijnstok, aan het water geplant, die vruchten ging dragen en raken voortbracht” (Ezechiel 19:10) Het mag duidelijk zijn dat er een overvloed aan voorbeelden te noemen is, dat God zich door de mond van Zijn profeten ook beklaagd, dat de wijngaard niet is onderhouden, de rassen onzuiver zijn geworden, de vruchten zuur of zelfs rot. Maar daar komen we later nog wel op. Het gaat nu om de tijdslijn.
Fase 3 De wijnstok als de ‘zegen des HEERE’
Israël, de uitnemende vrouw en de wijsheid – De Wijsheden
Het is als een kostbaar cadeau dat God de kinderen van Israël laat uitpakken. Eerst bereid Hij het voor. Als ze oud genoeg zijn mogen ze het hebben. En vervolgens gaat Hij hen leren hoe ze met deze ‘wijnstok’ om moeten gaan. Ze zijn oud genoeg om de waarde te leren waarden. Hiervoor gebruikt hij de wijzen. De meest toonaangevende wijze van het 1e Verbond is Salomo. Bij ons minder bekend, maar zeker niet minder van waarde is Jezus Sirach, die net als Salomo wijsheidsboeken met spreuken schreef. Salomo beschrijft 3 zaken als de wijnstok: Gods volk, Israël. (Hooglied 6:11, bevestigd in: Hosea 10:1, Ps 80:15, Jeremia 2:21, 6:9, Joel 1:7, Ezechiel 29:13) Waar in de Joodse traditie het Hooglied om draait. In de tweede plaats de uitnemende vrouw. (Hooglied 7:7-9, bevestigd in Ps 128:3, Jesaja 32:12)
De vrouw in de Bijbel
We hebben onder het christendom de uitleg van de Bijbel heel manlijk gemaakt. Maar zoals je ondertussen wel weet speelt juist de vrouw een grote rol in de geloofsopvoeding van het gezin. Daarom vergelijkt hij de vrouw in persoon ook met de wijnstok. Ik denk dat we nog een grote stap te maken hebben, om dit te doorgronden en ook daadwerkelijk praktisch te gaan toepassen, zoals God het van ons vraagt. In de derde plaats vergelijkt hij de wijsheid met de wijnstok. De wijsheid die in zijn boeken (bijna) gelijk aan God staat en op zijn minst door Gods Geest uitgaat tot ons.
God toont de ware schat die aan de mensheid is gegeven: Israël, de vrouw en de wijsheid. Ook in de Psalmen (Ps 128:3) wordt de vrouw vergeleken met een vruchtbare wijnstok. Jezus Sirach noemt de wijsheid de wijnstok als hij zegt: “Als een wijnstok kreeg ik mooie loten en mijn bloesems werden schoon en vol van vrucht” (Sirach 24:17) Deze 3 worden de zegen van de HEERE genoemd. Hij vat dit samen in de woorden: “Ik ben de laatste ontwaakt gelijk een die achter de wijnlezers de druiven naleest, nochtans ben ik door de zegen des HEERE bevorderd, en heb de wijnpers gevuld gelijk een wijnlezer”. (Sirach 33:16)
Fase 4: De wijnstok van de Vrede – Sjalom
De na-Babylonische tijd en Vrederijk
Vanaf de Babylonische tijd kantelt het beeld verder. De wijnstok heeft minder nog betrekking op Israël zelf, maar is vanaf dan aan Israël verbonden en wordt het teken van de vrede, het ware Shalom. “Iedereen zal onder zijn wijnstok zitten en door niemand worden opgeschrikt”(Micha 4:34) Het is een uitdrukking die we in die tijd vaker tegen komen en een referentie is aan de gouden eeuw onder Salomo toen “Juda en Israël onbezorgd onder hun wijnstok zaten, van Dan tot Berseba toe” (1 Kn 5:5). Niet Gods kinderen, Israël als personen werd meer de wijnstok genoemd, maar Israëls grote zegen: Hun Shalom.
Hoe groot deze vrede zou zijn vinden we in Jesaja 11. Een mooiere beschrijving is in de Bijbel niet te vinden. Zoek het eens op en lees het vandaag het met aandacht en vreugde. Toen ik het van de week las, liepen de tranen van de pijn over mijn wangen. Niets gaf mij nog een gevoel van blijdschap of vrede. Geen glimlach kon meer doorbreken. Tot dat ik hoe de aarde vol zal worden van de vreze des HEERE en vrede zal heersen op Zijn heilige berg. Je kent het hoofdstuk wel: De lam zal met de wolf verblijven. Het kalf en de jonge leeuw zullen bij elkaar zijn. De koe en berin zullen samen weiden. Enz. (Zie Gen 49:11, Zach 3:10, 1 Koningen 4:25, Hosea 14:8 en het tegendeel: Ps 80:15-17, Jer 8:13)
Fase 5: De Ware Wijnstok – Zuiverheid
De na-Babylonische tijd en Vrederijk
Maar onder wiens heerschappij zal dat zijn? Als het huis van David zal worden hersteld. Onder de Messias. En om de overgang eerlijk te zien moeten we kijken naar de boeken die zich tussen het 1e en 2e Verbond in bevinden. Opnieuw een minder bekend boek, wat echter een sleutelvers bevat naar het 2e Verbond toe, waarin 2 Baruch 37 of de Syrische Openbaringen van Baruch wordt vermeld dat voordat Jeruzalem zal worden verwoest, in het jaar 70, de Messias zal komen, “de bron en de wijnstok, die Zich zal beginnen te openbaren”.
En dan komen we uit bij de vervulling van de wijnstok, als de Messias zelf zegt: “Ik ben de Ware Wijnstok en Mijn Vader is de Landman”. (Joh 15:1) Zo zien we vaker dat titels van de Heere Jezus, afkomstig zijn uit de apocriefe geschriften, zoals ook de veel gebruikte term: Zoon des Mensen. Hoewel over ieder hoofdstuk van de betekenis van de wijnstok een preek zou kunnen houden, wil ik onze focus de volgende keer richten op de vervulling in de Messias, Jezus Christus.
De huidige wijnstok
Vervangingstheologie
Wij zijn geen Israël 2.0
Meerdere keren heb ik in de diensten benoemt, het gevaar van de vervangingstheologie. Vorige week kwam het zelfs nog even te sprake. Maar als we het nu over de wijnstok en de wijngaard hebben, moet ik op dit thema wel even goed inzoomen. Want het hele thema zou ons niets zeggen, als dit uitsluitend betrekking op Israël zou hebben. Sterker nog, de Heere Jezus breidt het beeld alleen verder uit. En daar hebben jullie ongetwijfeld met regelmaat over gelezen of gehoord. Maar is het daarom ook correct. Laten we dat onderzoeken. We hebben gezien dat met de wijnstok overduidelijk Israël wordt aangeduid.
Maar toen de Ware Wijnstok kwam, moest er worden gezegd: “Hij is tot de Zijne gekomen, en de Zijnen hebben Hem niet aangenomen. Doch allen die Hem hebben aangenomen, hun heeft Hij macht gegeven kinderen Gods te worden…” (Joh 1:11-12) Dat is een heel pijnlijk woord voor de Joden. Maar minder pijnlijk als dat wij er van hebben gemaakt. De Heere Jezus zegt niet dat daarmee de Joden of Israël is verworpen. Dat is een valse verklaring die er 2000 jaar aan is gegeven. Nee, deze uitspraak is inclusief. De Joden zijn Gods kinderen, maar niet langer exclusief. De Joden zijn als het ware Gods biologische kinderen. Maar toen ze de Messias niet aanname, ging Hij als het ware Zijn gezin uitbreiden door de deur open te zetten voor adoptiekinderen.
Rekenschap van Gods huisgezin
Een ieder die geloofd, mag tot Gods gezin worden gerekend. Dat was geen soort sektarische leer of ketterij, dat is iets wat reeds bestond vanaf Mozes tijd. Dit is ook tot heden de opvatting onder de Joden, die we in gesprek met zowel vrijzinnige Joden als van een Orthodoxe rabbijnen te horen kregen, bij de Westmuur en de Tombe van David. Het volk dat uit Egypte trok bestond niet alleen uit nakomelingen van Jakob, maar ook van Egyptenaren, Ethiopiërs en woestijnbewoners, dus de Ismaëlieten, die met Israël mee uittrokken naar Kanaän. Een deel van hen waren ook de onruststokers in de woestijn, die de Israëlieten meetrokken in hun opstanden tegen God en Mozes.
En is het nu veel anders? Mozes gaf namens God wetten voor proselieten. Mensen die niet van geboorte Joden waren, maar wel zich bij het volk en hun geloof voegde en hun oude bestaan afzwoeren. In Joh 3:18 wordt reeds de hele wond al opengetrokken als er staat: “Wie in Hem gelooft, wordt niet veroordeelt, maar wie niet gelooft, is reeds veroordeeld, omdat hij niet heeft geloofd in de Naam van de eniggeboren Zoon van God”. Mozes had dit reeds voorzegt, dat een ieder die de Profeet niet zou willen horen, dat van hem rekenschap zou worden geëist. (Deut.18:15-19). Petrus wijst in zijn Pinkstertoespraak hier ook op en dan lijkt hij het aan te dikken door het niet over ‘rekenschap eisen’ te hebben, maar over ‘uitgeroeid te worden’.
Gods volk niet verstoten
Zit hij nu het volk bang te maken? Nee, Petrus betrekt de unieke Psalm 2 er in. Eén van de weinige plekken in het 1e Verbond waar heel direct en concreet wordt gesproken over Gods Zoon. De onbekende psalmist spreekt hier overduidelijk over dezelfde Profeet als Mozes, over de Messias. Bedoeld Petrus daarmee de hel? Ik neig om ‘ja’ te zeggen, omdat dit mijn opvoeding is en indirect wel het gevolg is. Maar als Petrus zegt, in lijn met Psalm 2, dat je “uit het volk uitgeroeid zal worden”, dan bedoeld hij dat men buiten het verbond met Israël, de wijnstok, Gods volk, valt.
En wat gebeurt er op dat moment? Dan treed het verbond met Abraham in zijn volle werking. De exclusieve lijn van Abraham, naar Izak, naar Jakob of Israël, blijft in takt, maar hoewel Israël de premium blijft, ondanks de afwijzing van de Messias, gaat dan in werking: “in uw nageslacht zullen alle geslachten van de aarde gezegend worden”. Dit is aangegrepen om te stellen dat de Joden hebben afgedaan en de kerk het heeft overgenomen. Laten we dan kijken wat Paulus schrijft in de aanhef van Rom 11:1, wat ik verderop ook uitvoeriger zal behandelen: “Heeft God dan Zijn volk verstoten? Volstrekt niet!” Wij zijn geen Israël 2.0.
Wie is de wijnstok: Christus of Israël?
Zijn Christenen 2e rangs Joden?
Maar wie is nu de wijnstok, Christus of Israël? Dan moet ik je een wedervraag stellen: Wat bedoel je met de wijnstok? Als je de gehele plant bedoeld dan is dit Israël. Een oude wijnstok heeft echter een noestige stam, waar alle vertakkingen uit voortkomen. Deze is vaak maar 20-50 cm lang, tenzij je kijkt naar de moderne wijnstokken. Maar de natuurlijke druivenstruiken hebben een korte dikke stam. De wortel, dat is Christus, de Messias, de Koning van Israël. (Rom 11:16, 28, Rom 15:12, Col 2:7, Jes 11:1, 27, Jes 53:2, Openbaringen 22:16) De profeten Jeremia en Ezechiël vertellen hoe als oordeel over de eeuwen van afgoderij, Gods oordeel over Israëls zonden kwam. De vijand kwam en hakte met hun zwaarden in de stam van de wijnstok, zodat de wijnstok afstierf.
Maar een wijnstok is ook een taaie plant. Inderdaad, als je in de stam hak, gaan alle takken, bladeren en vruchten dood. Maar nog hetzelfde jaar, of anders in het nieuwe jaar, komen uit die afgehouwe tronk jonge scheuten voort. Is dat niet het beeld dat Jesaja schetst: “Er zal een Twijgje opgroeien uit de afgehouwen stronk van Isaï, en een Loot uit zijn wortels zal vrucht voortbrengen”. (Jesaja 11:1) Sterker nog, stel dat een wijngaard afbrand of door een lawine steen wordt bedolven, kan de stam voor jaren en jaren dood lijken, totdat jaren later opeens er een scheut uitkomt groeien. Het mooie is dat er een sterkere wijnstok ontstaat. Vruchtbaarder, omdat de takken niet verhout en dik zijn, maar nieuwe slanke ranken er uit voortkomen, vol van vrucht. Het drama wat de wijnstok is overkomen, heeft haar sterker en beter gemaakt.
Een sterker Israel
We kunnen niet ontkennen dat Israël dit meerdere keren is overkomen. En telkens is zij sterker geworden. Nieuwe natuurlijke ranken. Maar wat onveranderd is gebleven is de wortel van de wijnstok, de Christus. Maar waar bevinden wij ons als gelovigen? Wij maken geen onderdeel uit van de wijnstok Israël, terwijl we – als het goed is – wel onderdeel uitmaken van Christus. Zijn ze de heidenen die zich bekeerde tot het Jodendom, zonder de verplichtingen van alle rituele wetten en volgelingen van de Joodse rabbijn Jezus van Nazareth geen christenen gaan noemen? In de afgelopen maanden ben ik mij hard gaan afvragen of het christendom ooit als een zelfstandige religie had mogen worden beschouwd.
Zijn we niet gewoon navolgers van de God van Israël geworden? Maar ben je dan onderdeel van de wijnstok of van de wijngaard? Nee, dat maakt ons geen onderdeel van de wijnstok, daar is meer voor nodig. Daarvoor zullen we eerst moeten worden geënt. Daarmee zijn we ‘alleen maar’ onderdeel geworden van Gods wijngaard, maar niet van Israël. Dus zijn christenen dan tweederangs Joden? Nee. Paulus gaat hier in Romeinen 11 heel uitvoerig op in en hier zullen we later ongetwijfeld ook op terugkomen als we de olijfboom behandelen. Want Paulus vergelijkt het hier met het enten van een olijfboom. Nu gaat dit naadloos ook op voor een wijnstok.
Is Israël niet langer de wijnstok?
We weten dat de Joden hebben geroepen, toen Christus via valse proces ter dood werd veroordeeld: “Zijn bloed kome over ons en onze kinderen!” (Mat 7:27) en dit is aangegrepen, dat men daarmee het oordeel over heel het huis van Israël hebben gebracht. Het was een excuus voor de christenen in Nederland om de Joden niet te helpen in de WOII. Hoewel de boeken legio zijn van christelijke helden verhalen, was de praktijk dat deze tekst er voor zorgde dat hen lieten deporteren, zelfs uitleverde en niet lieten onderduiken.
Maar wat zegt Paulus? Zijn inderdaad alle ranken daarmee afgesneden? Nee, zegt hij: “Als nu enige van die takken zijn afgesneden…” Rom 11:17 Dit is geen nieuwe leer van Paulus, maar wat Jeremia reeds heeft voorzegt (Jer 5:10) Dus Israël is niet door God verworpen, nadat ze Zijn Zoon als Messias hebben verworpen. De wijnstok staat er nog steeds fier. Er zijn alleen wel takken verwijderd.
Loze ranken
Waarom? Als straf? Misschien. Ik kan niet al Gods wegen doorgronden. Ik ben maar een eenvoudig mens. Maar wat weet ik wel? Als een wijnstok te veel loze ranken heeft, die geen vrucht dragen, moet de Landman deze loze ranken wegsnijden. Zij zuigen de kostbare levenssappen op, zonder dat het vruchten voortbrengt. Juist deze loze ranken, groeien vaak als een speer. Ze grijpen wijd om zich heen. Zetten veel blad, maar geen vrucht. Niet alleen onttrekken zij de levenssappen, maar ze overschaduwen ook de gezonde takken, zodat deze geen licht meer krijgen én geen ruimte hebben om te groeien.
Om deze reden, weet ik wel dat God in de takken van de wijnstok is gaan snoeien. De Heere ontneemt geen Joden het leven. Nee, we hebben gezien, Hij koestert Zijn wijnstok met grote zorg en liefde. Hij doet dit om de wijnstok levend, krachtig en vruchtbaar te houden. Er zijn enkele ranken die geestelijk zijn afgesneden. Joden die zich over hebben gegeven aan verharding en een leven zonder God. Ook nu zie je dat slechts 34% van de bevolking religieus Joods zijn. 44% is in zijn geheel niet religieus.
De volle glorie van de wijnstok: Hoe heel Israël zalig zal worden
Israël hersteld als het Messiaanse Vredesrijk is aangebroken
Reeds bij de granaatappelboom hebben we gezien van enten is. Als er één plant is die zich perfect leent voor enten, dan is dat wel een wijnstok. Er is bijna geen struik of boom waar je zo makkelijk op kunt enten als op een wijnstok.
Toch ontstaat er zoveel ruimte in de wijnstok dat de Landman opnieuw het mes pakt. Nu niet om de vruchteloze ranken af te snijden, maar om inkepingen te maken. En nu gaat de Landman naar de andere wijnstokken die Hij in Zijn wijngaard had gepoot en begint daar takjes af te snijden. Niet van die grote ranken, maar gewoon kleine kwetsbare, maar groene takjes.
Waarom? Zij hebben de kans nog geen eens gehad om vrucht te dragen. Nee, dat klopt. Hij werpt deze ook niet weg, maar snijdt opnieuw in de afgesneden takjes en maakt de onderkant puntig. Dan neemt Hij zo’n takje en plaatst deze in dé wijnstok, op de plaats waar Hij inkepingen had gemaakt. Dit is wat er gebeurde toen het Evangelie naar de heidenen uitging. Zij werden van het heidendom afgesneden en ingeënt in de wijnstok van Israël. In de wijstok Israël, die was uit de stam van Juda, uit de Wortel van David, de Christus.
Waarom deed God dat nu? Hij had Israël toch wakker kunnen schudden? Ja zeker en dat zal ook gebeuren. Maar de tijd is nog niet rijp. De wijnstok is nog niet gereed om zijn volle vrucht te dragen. Wie heden ten dage langs die Italiaanse en Franse wijnbergen gaat, zal hoogst waarschijnlijk geen enkele wijnstok tegen komen die volledig eigen plant is. Alle zijn geënt.
Een ramp afgewend door de wijnstok te enten
Waarom? Aan het einde van de 19e eeuw brak er in Europa een ramp uit. Alle wijnstokken gingen dood. Ze werden besmet door een insect, die een schimmel liet ontstaan en de wijnstokken in heel Europa verwoestte. De Amerikaanse wijnstokken leken hier helemaal niet vatbaar voor te zijn, maar waren dan ook bij verre na niet zo vruchtbaar als de Europese. Om deze catastrofe af te wenden, begon men deze wijnstokken met elkaar te mengen door ze te enten. En met de deze kostbare en unieke wijnstok Israël is het niet anders.
Zij was van een wingerd, een wilde wijnstok, door God genomen uit Egypte en geplant in Kanaän en opgekweekt tot een edelras. De heidenen waren niet vruchtbaarder dan Israël (als de Amerikaanse druif), maar hadden iets waar het Israël aan ontbrak (de vruchtbare Europese druif). Israël had de werken, maar niet het geloof. Wel het geloof, als we daarmee de religie bedoelen, maar niet het vertrouwen op Gods genade. Ze rekende op hun inspanningen. Ze verwachtte destijds een Messias die een fysieke verlossing en een fysiek koninkrijk zou brengen.
ZO zal heel Israel zalig worden
Nu weet ik dat de meeste Paulus niet zien als een profeet en toch profeteert Paulus in Romeinen 11:26 wel degelijk, als hij zegt: “En zo zal heel Israël zalig worden…”. Wat maken wij er van: ‘heel Israël zal zalig worden’, maar er staat voor ‘en zo’. Heel fundamenteel! Hiervoor zegt hij namelijk eerst meer. Met dat ze Christus hebben verworpen is er een verharding over Israël gekomen. Eigenlijk staat er een gedeeltelijke verharding. Hij is tijdelijk van aard. Als Christus wederkomt zal Hij Zijn voeten zetten op de Olijfberg en deze in tweeën splitsen (Zach 14:4-5, Handelingen 1:10-13). Hij zal Jeruzalem binnentrekken en van daaruit de verlossing brengen (Ez 20:34-38, Hos 2:13, Mat 24:15-21).
Op dat moment zal Hij alle zonden van Jakob afwenden en Israël zich bekeren. (Jes 59:20, Zach 13:8-9) Dan zullen zij zien wie de Messias is en zal heel Israël zalig worden. Maar eerst gaat er iets anders aan vooraf. Eerst zal het getal uit de heiden vol worden. En dat tijdpunt beginnen we nu te naderen. Heel Israël zal zalig worden met Christus’ Wederkomst. Dus precies voor het Armageddon, de Laatste Strijd en voor de Oordeelsdag. Ik heb mij altijd afgevraagd wat er zal gebeuren, omdat ik dacht dat dit voor de Wederkomst zou gebeuren, maar het zal na de Wederkomst zijn.
Maar met de voorbereiding van deze dienst, werden mijn ogen geopend dat het antwoord klip en klaar al in de Bijbel staat. Zelfs zonder het 2e Verbond, was dit antwoord reeds helder. Ik verbaas mij nu: Hoe kan dit dan altijd als verborgenheid zijn verkondigd in het Christendom, als het er zo helder staat? Des te meer een reden om de Bijbel nauwkeurig te onderzoeken en te bestuderen!
Toepassing: De arrogantie van de enten in de wijnstok
En reeds in Paulus’ tijd, begonnen de Christenen zich al te verheffen tegen de Joden. Zij waren de moordenaars van Jezus. De Joden hebben Hem verworpen en zij/wij niet. Ho, zegt Paulus. Denken jullie nu echt dat de Landman de gezonde oorspronkelijke, maar vruchteloze takken afsnijd en dat jullie als stekjes nu beter zijn? Nee, hoeveel makkelijk zullen deze kwetsbare uitheemse takjes dan worden afgesneden, als zij geen vrucht voortbrengen en zich verheffen tegen de wijnstok van Israël? (Rom 11:21-22) Als het ware zijn wij de vruchtbare Europese druiven, die van zichzelf niet konden overleven. Wij leven dankzij de wortels van Christus. Wij leven dankzij het Evangelie dat vanuit Israël is uitgegaan.
Ja, wij mogen delen in de belofte van Israël, maar zijn geen vervanging, zijn niet beter, zijn geen eigenaar van de beloftes, nee zelfs afhankelijk en ondergeschikt aan hen. Wij zijn ‘slechts’ gasten en adoptiekinderen. Wel mede-erfgenamen met Christus, maar niet Israëls gelijke. Dit leert ons een belangrijk iets. Iets wat op dit moment het bijna onmogelijk maakt om als christen in Israël te gaan wonen: Niet wij moeten Israël bekeren, het Israël die de wereld introk en ons bekeerde tot God. De Messias zal echter Israël bekeren. Niet wij!
Besef echter dat onze tijd nog kort is en de maat bijna vol. Haast je om je levenswil en roep het een ieder in je omgeving toe: De tijd is kort. “Bekeer je, bekeer je, want waarom zou je sterven?” (Hos 12:7) Ben jij ingelijfd in het geestelijk huis van Israël? Eerdaags komt de dag dat de Heere zal zeggen: “Wat is er nog meer te doen aan Mijn wijngaard, dan wat Ik eraan gedaan heb?” (Jes 5:4)
Amen
Geef een reactie