In deze middag hebben gekeken naar de Fundamenten van het Nieuwe Jeruzalem. Hoewel het nog moet komen heeft Jezus Christus het aan Johannes op Padmos getoont. Vanmiddag bekijken we de fundamenten die van edelstenen is gemaakt. En elke steen is zorgvuldig gekozen. De wetenschappelijke kennis van deze edelstenen, half-edelstenen en mineralen bevatten al een schat aan geestelijk inzicht. Kijk vandaag met ons mee en leer wat het ons te zeggen heeft.
Schriftlezing: {tip id=”191″}Openbaringen 21{/tip} >>>
Video-opname: Klik hier om de video te starten
De video-opname is voor een beperkte tijd beschikbaar. Indien de cloud vol is, wordt deze overschreven. De preek zal in fragmenten afwijken tot de geschreven tekst. Onderstaande tekst is de preekschets. De preek wordt niet voorgelezen, maar vrij gesproken nadat de Geest het leidt of noodzakelijk is om uit te wijden. Aantekening bij de video is dat ik zeg ‘de namen van de stammen van Israel zijn geschreven op de fundamenten. Dit is een verspreking. De namen van de apostelen staan op de fundamenten en de namen van de stammen van Israel staan in de parels in de poorten.
Beide liederen zijn oude liederen die niet zijn opgenomen in de Opwekkingsliederen. Daarom maken we gebruik van de beelden en tekst van Nederland Zingt van de EO.
{youtube}https://youtu.be/g3pitk4ZqfI{/youtube}
Bij deze preek is het gebruik van de PowerPoint erg relevant. Hieronder ziet u de dia’s die bij de preek horen. Boven iedere paragraaf is de relevante dia(‘s) ook los weergegeven. Klik op de afbeeldingen voor een vergroting.
{gallery layout=”fixed” preview_width=500 preview_height=500 thumb_width=120 thumb_height=120}Edelstenen_fundamenten_nieuw_jeruzalem{/gallery}
Inleiding
Vanmiddag wil ik met jullie kijken naar de fundamenten van het Nieuwe Jeruzalem. Een niet veel besproken onderwerp. Het is ook lastig, want wat moet je er mee? Zelf verzamel ik edelstenen en mineralen, waardoor het wat toegankelijker terein is. Niet te min moeten we voorzichtigheid betrachten, als wij het boek ‘de Openbaringen van Jezus Christus aan de heilige apostel Johannes’ behandelen. Dit is het enige boek met de nadrukkelijke {tip id=”192″}waarschuwing{/tip}: “Want ik getuig aan ieder die de woorden van de profetie van dit boek hoort: Als iemand iets aan deze dingen toevoegt, zal God hem de plagen toevoegen die in dit boek geschreven zijn”. In lichtere mate lezen we een dergelijke waarschuwing bij het besluiten van de Thora in {tip id=”194″}Deuteronomium{/tip} en in de{tip id=”193″}Spreuken{/tip} als het om de Schrift in zijn geheel gaat. Dit weerhield de grote reformator Calvijn om een toelichting te schrijven op dit boek, terwijl hij ieder bijbelboek volledig heeft onderzocht en verklaard. Het mag ons niet weerhouden om dit boek niet te onderzoeken. Sterker we moeten het juist doen, te meer daar ik geloof dat deze dingen reeds zijn aangevangen en dat het geen eeuwen meer duurt voordat dit in een snel tempo zal gaan gebeuren. De tijd is aanstaande. Ongetwijfeld zullen we later beseffen dat we op veel punten een te beperkt zicht hebben gehad, als het ons alles zal worden geopenbaard. Maar laten we daarom juist onderzoeken, wat onze Heere Jezus Christus zelf zegt. Dit is het enige boek wat door Christus zelf is. Het zijn niet Johannes woorden, hij moest het slechts alleen opschrijven en dan nog alleen uitsluitend wat hij mocht opschrijven, want niet alles wat hij heeft gezien mocht openbaar worden. Om deze reden erger ik mij er aan dat in vele Bijbels boven dit boek staat: De openbaringen van Johannes. Het zijn de openbaringen van Jezus Christus. Maar kom, laten we ons verdiepen en fundament voor fundament onderzoeken in de verlichting van de Heilige Geest
{gallery layout=”fixed” preview_width=500 preview_height=500 thumb_width=300 thumb_height=300}Edelstenen_fundamenten_nieuw_jeruzalem/1{/gallery}
1e fundament: Jaspis
De fundamenten van de stad verdienen een extra aanblik van ons. We zien als eerste fundament, 1 die net als de muren van Jaspis zijn gemaakt, maar nu gesloten. Wat we ook daadwerkelijk Jaspis noemen. Jaspis zijn kristallen die vervuild zijn met ijzer en water, wat roest als kleurstof geeft. Deze roest wordt zo rood dat de Grieken dit bloed noemde. Daarom noemen wij het nog zo. En zie daar het geheim. Johannes ziet hoe zuivere kristallen worden omringt een ijzerpantser wat zijn bloed geeft om een edelsteen te laten worden geboren. Hoe zuiver beeld is dit van Christus. Hij heeft ons tot zuivere kristallen gemaakt, door ons te omringen in Zijn ijzere harnas, rondom Zijn gemeente en om tot ware schoonheid te komen, heeft Hij Zijn bloed gegeven. Nu is het echter zo als je een stuk Jaspis vind is het niet bijzonder mooi. Maar hoe langer het schuurt in een ruige rivier hoe mooier deze wordt. Als deze lang genoeg botst en schuurt komt het bloed naar buiten en ontstaat een intens rode steen met een kristalheldere kern, die in hem verborgen zit. Zo zijn wij dan wel niet Zijn Bruid, maar wij zijn – indien wij in Christus zijn – wel de schoonheid van Zijn bruid. Hoe meer wij te lijden krijgen, hoe meer heerlijkheid wij mogen toevoegen aan het Nieuw Jeruzalem. Maar jaspis bestaat in vele kleuren. Elk ontstaat door een ander proces. Zo kleurrijk en glansrijk als de stralen van het licht is het sierraad van Zijn bruid.
2e Fundament: Saffier
{gallery layout=”fixed” preview_width=500 preview_height=500 thumb_width=120 thumb_height=120}Edelstenen_fundamenten_nieuw_jeruzalem/2{/gallery}
Het 2e fundament was gemaakt van saffier. Het bijzondere aan saffier is dat dit een gesteente is met een Hebreeuwse naam. Als je aan edelstenen denk, denk je normaal niet aan Israel. Toch wil God onze aandacht op Zijn uitverkoren volk vestigen. Het is namelijk de kleur van Israel, van de hemel en de heiligheid. In het algemeen zal deze blauw zijn, wat het gevolg van opnieuw ijzer is, wat door het gesteente korund een blauwe kleurstof toevoegd. Vroeger noemde men elke blauwe steen saffier, dus we mogen aannemen dat Johannes een blauwe heldere steen zag. Van oudsaf stond de saffier voor de eeuwigheid en de onsterfelijkheid. Wederom eigenschappen die we kunnen koppelen aan het Nieuwe Jeruzalem. We komen dit gesteente ook tegen als de beschrijving van Gods voeten. Het maakte onderdeel uit van de borstlap van de hogepriester en is nog steeds een steen die wordt gekoppeld aan de Shema, die we vorige week hebben gezongen en wordt gebruikt als versiering van menorahs die als ketting worden gedragen. Religieus wordt de saffier gezien als het teken van Gods trouw. Saffier is samen met de diamant ook het meest kostbare gesteente op aarde. Eigenlijk vind ik de saffier koninklijker dan de diamant. Het is onbreekbaar en snijd door alles heen. Wie zal dit niet zien als hij op God ziet? Maar daar gaat het nu niet over. God typeert hiermee zijn kinderen! Is dat geen wonder? Als we iedere stam een steen zouden toewijzen, zouden we zeggen: Dit is Juda. Het is alsof ineens de oude Jakob uitroept: Juda gij zijt het! Uit u zal mij voortkomen die een Leidsman zal zijn in Israel, wiens uitgangen zijn van de dagen der Eeuwigheid.
3e fundament: Chalcedoon
{gallery layout=”fixed” preview_width=500 preview_height=500 thumb_width=300 thumb_height=300}Edelstenen_fundamenten_nieuw_jeruzalem/3{/gallery}
Het derde fundament was Chalcedoon is net als het 1e fundament niet een specifieke steen, maar eerder een groep, zoals in de uitleg is getoont. De algemene kleur van Chalcedoon is een lila kleur heeft wat zich steeds afwisseld met witte kwarts. Het is geen erg kostbaar gesteente, hoewel het nog wel tot de half-edelstenen behoord. Chalcedoon is vooral geliefd vanwege zijn duifachtige tinten. Chalcedoon heeft ook een heilzame werking. Je kan het namelijk medicinaal gebruiken bij keelpijn en problemen met je stembanden. Vroeger konden we geen keelamandelen knippen, maar werden de ontstekingen hiermee bestreden. Ook spataders waren vroeger niet te behandelen, tenzij je hierover kon beschikken. Met andere woorden, het is een natuurlijkmiddel om vrijuit te kunnen spreken. Ik weet niet hoe jullie het hebben, maar het beangstigd mij af en toe behoorlijk hoe hatelijk ik nog wordt benaderd. Vrij spreken lijkt uit onze maatschappij te verdwijnen. Toch zal ik als dienaar van de HEERE mijn God, nooit ophouden om vrij te spreken. Daarnaast let er op dat God dit als middel heeft gegeven voor het helpen bij kinderkwalen en ouderdomskwalen. Ofwel God is er hier in de tijd voor jong en oud, maar wat nu belangrijker is, Hij heeft het Nieuw Jeruzalem gereed gemaakt voor elke leeftijd. Opnieuw zonder onderscheid. Chalcedoon is verbonden met de kleurvariatie en 10e fundament Chrysopaas. De oorsprong van deze steen ligt in Kanaaan.
4e fundament: Smaragd
{gallery layout=”fixed” preview_width=500 preview_height=500 thumb_width=300 thumb_height=300}Edelstenen_fundamenten_nieuw_jeruzalem/4{/gallery}
Het vierde fundament is Smaragd. Volgens Ezechiel was Smaragd 1 van de 10 edelstenen die God heeft gebruikt om de Hof van Eden/Paradijs mee te versieren. Smaragd ontstaat uit een langdurig pijnlijk proces. Het is zand dat in contact staat met magma in combinatie met chroom. Hoewel we chroom veel gebruiken, is het een gevaarlijke sluipmoordenaar die je DNA aantast en je lichaam kanker laat ontwikkelen. Normaal is materiaal wat onder zulke heftige omstandigheden ontstaat enorm sterk. Maar deze steen is juist kwetsbaar. Het kan makkelijk bekrast raken. Een echte smaragd bevat vervuiling en als het bloot wordt gesteld aan temperaturen boven de 600 graden verliest het zijn glans en mogelijk zelfs zijn kleur. Nu klinks 600 graden voor ons extreem heet, maar is dit niet ten opzichte van ander edelgesteente. Haar kwetsbaarheid ontstaat uit de vervuiling in de steen. Slechts een klein deel van de smaragden zijn transparant, zoals hier in de Openbaring van Jezus Christus. Haar naam komt van het Hebreeuwse bâréket de schitterende steen. Schijnbaar is deze naam zo beroemd geweest, dat we het karakter voor smaragd terug vinden in het runenschrift, waar dit teken bijna dezelfde naam draagd. Een synthetische smaragd herken je aan het gebrek aan vervuiling. Leg dit nu eens op de Gemeente van Christus, zij is volgens de Schrift door lijden geheiligd. Johannes zegt ‘wie zegt geen zonden te hebben is een leugenaar’. Een kenner zal nooit een smaragd kopen zonder vervuiling, omdat deze anders een immitatie is. Zowel het kwaad wat de gelovige wordt aangedaan, als de zonden zijn vormen van vervuiling. Slechts een deel van de mensen zal zijn leven aan Christus overgeven en daarme kostbaar worden in Zijn heilige ogen. Als Gods kinderen in zonde terugvallen, leven ze onder de gloed van de hel. Door de zonden verliezen Gods kinderen hun glans. Hun leven is niet meer transparant. Gelukkig kunnen zij in tegenstelling tot de natuur, wel terugkeren op hun schreden. Volgens een legende verloor Satan de hoofdsteen uit zijn kroon, toen hij op de aarde werd geworpen. Juist deze vervuilde steen, wordt gezien als de meest kostbare steen op aarde. Deze steen in handen van de Iraanse overheid. Ik hoop dat dit beeld onze Iraanse broeders en zusters zal vertroosten, want wij weten dat deze niet uit de hel komt, maar de hel is ontvlucht.
5e fundament: Onyx en het 6e fundament: Sardius
{gallery layout=”fixed” preview_width=500 preview_height=500 thumb_width=300 thumb_height=300}Edelstenen_fundamenten_nieuw_jeruzalem/5-6{/gallery}
Onyx is verbonden met Chalcedoon. Onyx herken je aan de zwarte glanzende kleur met een witcontrast. Er is zoveel vraag naar onyx, dat deze kunstmatig worden gekweekt door bijvoorbeeld het eveneens zwart obsidiaan te behandelen. 36 Het is de meest geliefde steen voor het dragen bij rouw, maar voorheen in Nederland ook in de stekers, ringen en hangers bij klederdracht. Dit houd ook wel verband met het rouwdragen. Op de Veluwe is, hoewel het heel snel verdwijnt, gewoon om bij het overlijden van directe naasten 1 jaar en 6 weken en in Zeeland 1 jaar, in het zwart gekleed te gaan. Je begrijpt dat als je ouder wordt de ene rouwperiode nog niet voorbij is als de volgende aanbreekt. Dit is dan ook de reden dat men vaak alleen nog in het zwart gekleed gaat. Deze sieraden staken hier echter mooi op af.
Maar in het Midden-Oosten kent men hiervoor een andere variant die sardonyx, sardus of carnelian wordt genoemd en in de bijbel sardius[1]. Deze is extreem diep donkerrood, als geronne bloed. Zij veranderd van kleur door de vermening van Chalcedon, de duif-steen. De naam van 1 van de 7 gemeenten die Johannes in een brief woorden van de Heere Jezus moest overdragen, was ook Sardis. Hij schrijft: “Ik ken uw werken, dat u de naam hebt dat u leeft, maar u bent dood. Wees waakzaam en versterk het overige dat dreigt te sterven, …maar wie overwint zal bekleed worden met witte kleeren en Ik zal zijn naam beslist niet uitwissen uit het boek des levens. Zij zullen wandelen met mij in witte kleren, omdat zij het waard zijn”.
Welk een treffende overeenkomst zwart van zonden, onrein van het bloed. Stel je voor dat in die gemeente elke publieke zondaar in het zwart en donkerrood ging en een enkeling in het wit gekleed ging, je zou geen treffender gelijk met onyx treffen. God geeft ze nog een kans, want Hij heeft de mensen lief. Deze afgedwaalde mogen met het Hooglied zeggen tot Christus: ‘Ik ben zwart, maar lieflijk…zie niet op mij neer, omdat ik zwart ben, want de zon heeft mij beschenen…Ik zal zeggen: Sta op, de winter is voorbij, de regen is over, de bloemen laten zich zien en de zangtijd is aangebroken’. Zie je hoe Gods liefde boekdelen spreken uit dit fundament? Hij ziet niet het overwegende zwart of donkerrood, maar Hij richt Zijn oog op de witte aders en zegt: Je bent rein en witgewassen in Mijn bloed. Denken wij aan zonden en hiervan vrij komen, dan denken we aan Christus offer en hoe ontvangen wij ons deel in Zijn offer? Door de werking van de Heilige Geest die zich symboliseerd met een duif. Wat blijft er dan over? Reinheid en vrijheid. Volgen jullie nog hoeveel er in elkaar grijpt, zonder daar diep voor hoeven te graven?
7e fundament: Chrysoliet
{gallery layout=”fixed” preview_width=500 preview_height=500 thumb_width=300 thumb_height=300}Edelstenen_fundamenten_nieuw_jeruzalem/7{/gallery}
Chrysoliet is hetzelfde als Peridoot. Door de eeuwen heen is dit vaak verwisseld voor smaragd. Toch verschilt het wel degelijk van elkaar, daar chrysoliet een vettige gloed heeft. Als je bijbelverklaringen en het internet moet geloven is dit hetzelfde als olivijn. Dat is het echter niet. Dit is een vervuilde variant met magnesium, dus vertakking. Daarom ook jammer dat dit in bijbelvertalingen fout kan zijn weergegeven. Ook is het door de eeuwen heen nogal eens verwisseld met het kostbare smaragd. De naam is opgebouwd uit twee latijnse woorden ‘goud’ en ‘steen’. De steen is uniek omdat zij in tegenstelling tot alle andere stenen niet in de aarde, maar op de aarde wordt gevormd. Toch vinden we ze zelden aan de oppervlakte. Door de zondvloed in de eerste plaats is er laag aarde overheen gespoeld, ook het verschuiven van ijskappen in de ijstijd en de normale elementen van regen en wind hebben haar aan ons oog ontrokken. Hoe spijtig dit ook mag klinken, brengt het ook iets goeds met zich mee, want hoe meer wrijving er is geweest, hoe schoner haar pracht is. Zo is ook met Christus Kerk. Ze wordt vervolgd van buitenaf en onderdrukt met menselijke regels en verzinsels, waardoor het lijkt of zij van de aarde wordt weggevaagd. Ja, de Gemeente wordt uitgeholt door de kerken zelf. Men meent haar te kennen, maar kent haar niet, omdat ze Christus niet kennen. We gebruiken deze edelsteen voor lage doeleinde als het reinigen van gevels. Zo wordt Christus Gemeente oogschijnlijk steeds vermalen, maar het bloed van de martelaren is het zaad van de Kerk. Onbewerkt is het weinig indrukwerkende steen, maar van binnen heeft zij een sterke zo’n schoonheid. Dus een steen van buiten en goud van binnen. De wereld kan de Chrysoliet niet onderscheiden van de Smaragd, want al is zij minder in waarde, zij zijn beide dezelfde gemeente en staat beide symbool voor verdrukking en heiliging.
8e fundament: Beril
{gallery layout=”fixed” preview_width=500 preview_height=500 thumb_width=300 thumb_height=300}Edelstenen_fundamenten_nieuw_jeruzalem/8{/gallery}
Dan komen we bij het 8e fundament uit, die bestaat uit beril. Daar er geen beschrijving bij is weten we niet welke kleur Johannes ziet. Deze steen komt namelijk in vreselijk veel verschillende kleuren voor, afhankelijk van de omgeving en de omstandigheden waarin het is ontstaan. Zo is beril weer het moedergesteente van de smaragd en het bekende aquamarijn. De smaragd wordt bepaald op basis van hoe sterk de kleur groen is, als dit niet goed genoeg is moet de steen verder door het leven gaan als groene beril. Beril is van zichzelf bekrast, vol breuken en vervuiling. Juist die besmuikte beril is het meest gezochte gesteente op aarde. Waarom? Omdat het niet hoeft worden geslepen, maar alleen slechts te worden gepolijst om in uitsluitend aantrekkelijke kleuren te voorschijn komen. Reeds in Jezus’ tijd wist men dat slechtziende (als ze rijk genoeg waren) door een stuk beril beter konden zien. Toen keizer Nero tijdens de Spelen een beril droeg, ontstond in de volksmond het verbasterde woord: Bril. Het zou echter tot 1300 duren voordat ze het zo dun wisten te maken dat het ook comfortabel en hanteerbaar was. Reeds in vroege tijden wist men al, als deze steen was bewerkt, deze alle mogelijke kleuren kon projecteren met zonlicht. Kanaliseer je echter het licht in beril dan krijgt het de werking van een aansteker, zonder dat het een brandstof bevat. Opnieuw is dit een beeld van Christus Gemeente. Ze wordt verdrukt, is verre van volmaakt, maar kostbaar als goud. De verdrukten zijn op aarde reeds geslepen en hoeven alleen nog door de Heilige Geest te worden geheiligd of gepolijst. Straks zal er ongetwijfeld uitsluitend aantrekkelijke kleuren stromen. Dit goddelijke huisgezin laat blinden zien, daar zij zelf vroeger ook blind waren. Als de Gemeente opstaat en haar krachten bundeld, gaat er een lichtstraal van haar uit die de wereld in brand zet en elke vijand in Gods Naam verslaat.
9e fundament Topaas
{gallery layout=”fixed” preview_width=500 preview_height=500 thumb_width=300 thumb_height=300}Edelstenen_fundamenten_nieuw_jeruzalem/9{/gallery}
De topaas is een rookkleurig transparant gesteente. Hij is vooral geliefd als een ingetogen sierraad. Zo is bijvoorbeeld de mijter van de paus hier mee afgezet. Ook de hogepriester moest dit in het 1e Verbond in zijn borstlap dragen, als teken dat hij overwinnaar van de zonden van het volk is. Topaas wordt ook wel keizertopaas genoemd, vanwege de majestieuze uitstraling als deze geel van kleur is. De oorsprong van dit mineraal bevind zich op het eiland Padmos, waar Johannes verblijft gedurende deze visioenen. Het mineraal is bijna toverachtig als aan UV licht is blootgesteld en daarna in het donker ligt, ze zal dan een zachte gele gloed verspreiden. Ze is echter niet meer dan een doorgeefluik wat ze door middel van fluor kan uitstralen, nadat ze groot is en kan absorberen of aan UV-licht is blootgesteld. Samen met de diamant behoort hij tot de hardste gesteentes op aarde. Meestal zal je topaas aantreffen in een grouw grijze bruine kleur. Niet erg aantrekkelijk in onze ogen. Deze kleur is ontstaan doordat het mineraal is blootgesteld aan energiestraling van diverse bronnen. Leg echter die grauwe topazen in de brandende zon en zij zal beginnen te veranderen in een aantrekkelijke kleur edelsteen.
Ik denk dat je nu zo langzamerhand zelf de overeenkomsten laat zien. Gods Gemeente is van zichzelf niet moedersmooiste doordat ze zich heeft bloodgesteld aan slechte invloeden. Echter in het licht van Gods nabijheid zal de berookte laag van Satans oven verdwijnen en haar hoedanigheid verschijnen, zoals ze God en Zijn bruid tot sierraad zal zijn. In de gemeente is er een veelheid van variaties. Waar al deze schoonheden samen komen ontstaat de zeldzame diamantachtige steen: Wit als sneeuw, blinkend als het zonlicht, divers in alle vlakke en hard om elke slag en schade te doorstaan. Maar zelfs al is de Gemeente in duistere tijden, dan nog blijft zij het licht uitstralen. Niet omdat ze van zichzelf licht kan geven, maar ze kan uitstralen dat zij heeft ontvangen van Zijn aangezicht. Hij zegt: In het licht zien wij het Licht. En Jezus sprak: Ik ben het Licht der Wereld. Wie mij volgt zal niet in de duisternis wandelen. En aan als Christus afscheid neemt van Zijn heilige apostelen, geeft Hij het licht door, als Hij zegt: Jullie zijn het licht der wereld. Laat zo ook Zijn licht door ons heen stralen.
10e fundament Chrysopraas
{gallery layout=”fixed” preview_width=500 preview_height=500 thumb_width=300 thumb_height=300}Edelstenen_fundamenten_nieuw_jeruzalem/10{/gallery}
Al meerdere keren zijn we de verwantschap met deze steen tegengekomen. Chrysopraas is een gewone kwarts die wat meer in zijn leven heeft meegemaakt. Zoals de andere kwartsen vind je haar in rotsen, stenen en zand. Daarin onderscheid zij zich niet van de anderen. Spijtig genoeg beschrijven Christelijke bronnen haar als doorschijnend. Dat is ze echter niet. Ze verdient nauwelijks de naam kwarts. Ze bestaat uit heel veel kleine kristalletjes die opeen gehoopt zijn. Hoewel ze voorheen wel transparant, maar toen ze klein was, is ze vergiftigd met nikkel. Onder de grond lijkt ze nog wel doorschijnend te zijn, maar eenmaal in het licht wordt ze dof, doordat het water uit het gesteente trekt. Door alle eeuwen heen en in diverse van elkaar gescheide culturen is ze verbonden met hemelsblauw-paarse lapiz lazuli. En zie dan haar schoonheid! Ze is niet meer een kluster van mini kristalletjes, maar is veranderd in de gedaante van een oog. Ze wordt krachtig als ze in verbinding is gesteld. Chrysopraas kan niet alleen door het leven gaan. Gepolijst heeft zij een prachtige solide uitstraling gekregen. Evenzo is het ook met de Gemeente Gods. We bestaan uit duizenden mensen, die misschien wel oprecht voor God leven en toch klein in kracht zijn. Maar samengevoegd is zij groot, maar nog niet sterk, daar de losse elementen uiteen kunnen vallen. Ook al moet ze lijden en is ingekapselt in de zwarte zondige aarde, vormt de hemel een ring om haar heen. Waar zij nog glans leek te bezitten, verliest zij haar kleine glans in het heerlijk licht van de Almachtige. Zijn licht laat de zonden uit haar verdampen, hoewel zij zich nu uit schaamte zou willen verbergen, ziet God een prachtige nieuwe schepping, omringt in hemelse glorie. Tot heden vormt deze de kleuren van Gods verbond met Zijn volk. En weet je wat mooi is, dat zij niet alleen mooi is geworden zoals Hij de Gemeente heeft gevormd, maar als deze steen nu ondergaat in het water, roept dit een nieuwe schoonheid op. Doet God niet hetzelfde met ons in het water van de doop?
11e fundament Hyacint
{gallery layout=”fixed” preview_width=500 preview_height=500 thumb_width=300 thumb_height=300}Edelstenen_fundamenten_nieuw_jeruzalem/11{/gallery}
In tegenstelling tot wat je zou verwachten is Hyacint geen paars gesteente. Het is een oranje-bruine zirkoon. De oudste informatie hierover vinden we in de schriften waar het in het Hebreeuws leshem wordt genoemd. Het is een mineraal wat moeilijk te onderscheiden is van hessoniet en kaneelsteen. Het is daarom des ter opmerkelijk dat de Bijbel hiervan spreekt. Zelfs de Egyptenaren hadden hier geen kennis van. De Hyacint is als het waren een kistje waarin iets kostbaars is opgeborgen. Men ontdekte in recentere tijden dat Hyacint vaak zeldzame elementen bevat als uranium, thorium en erbium. Het is een mineraal dat onder extreme omstandigheden ontstaat. Als wij naar menselijke maatstaven de ontwikkeling van hyacint moesten uitmeten, dan zou dit gesteente er miljoenen jaren over doen om tot kleur te komen in de korst van de aarde. Of met andere woorden dit gesteente is door God reeds in de primaire schepping aangebracht, toen de aarde nog woest en ledig was en Gods Geest zweefde op de wateren. Je ziet dat dit een bijna wetenschappeling fundament is. Oud en gebonden met de aarde. Zo zijn er ook gelovige niet makkelijk te doorgronden zijn en toch uniek in Gods ogen zijn. Onbegrepen hier op aarde: de gesloten kluizenaars, laag ontwikkelde, emotionele types, alternatieve figuren en de puur rationele mensen. Toch maken zij deel uit van Gods Gemeente. Blijf deze mensen betrekken. Leg ze figuurlijk onder de microscoop en je zult ontdekken dat het mensen zijn die als het ware een gesloten oesterschelp zijn, die ondanks de tegenwerking een parel van grote waarde zijn.
12e fundament Amethist
{gallery layout=”fixed” preview_width=500 preview_height=500 thumb_width=300 thumb_height=300}Edelstenen_fundamenten_nieuw_jeruzalem/12{/gallery}
Tussen al deze kostbare stenen, bevind zich het relatief veel voorkomende mineraal Amethist. Amethist komt redelijk veel voor en variaeert van zachtpaars/bijna wit tot intens diep paars. Ook varieert het van grote kubische kristalen, tot in verfijnde kristallen, in duizende opeengehoopt. Haar chemische samenstelling vind je terug in alle eerder opgenoemde gesteenten. Toch kan deze kwarts zeer waardevol zijn, afhankelijk van de kleur, gewicht en splijting. Datzelfde zien we terug in de Openbaringen. Juda was de grote sterke stam, waar de Messias uit voort is gekomen en waar de meeste ballingen van zijn teruggekeerd. Deze machtige Juda had de kleine Benjamin onder zijn hoede genomen, toen Israel uiteen viel. Net als tentijde van vader Jakob. Benjamin heeft een treurig verleden. Al vrij snel nadat ze Kanaaan waren ingetrokken en in bezit hadden genomen, verviel Benjamin in afgodendienst, verkrachting en verminking. Hierop moest Benjamin zwaar gestraft worden en werden vrijwel alle mannen van de stam Benjamin uitgeroeid. Slechts 400 wisten te vluchten en kregen na verloop van tijd 400 meisjes tot hun beschikking, zodat de naam van Benjamin niet zou worden uitgeroeid. Maar het ooit zo sterke linkshandige Benjamin was niet meer en droeg een schande met zich mee, waardoor de anderen Israelieten niet met hen mochten trouwen. En toch geeft God deze schandvlek onder de stammen een even groot aandeel. Het fundament van amathyst is even groot als de andere en kan in schoonheid wedijveren met vele malen kostbaardere gesteenten. Nog altijd is dit misschien wel de meest geliefde edelsteen van geestelijk gezag. Als de de hemelse telling plaatsvind telt God 12.000 uit elke stam van Israel. In het totaal 144.000. Benjamin heeft ook daarin een gelijke erfenis ontvangen en is in eer hersteld. Ook zo zal het Nieuwe Jeruzalem wordt gebouwd zondaren, die van zichzelf geen rechten meer hebben. Verloren zondaren. Zwervers en melaatsen die uit de heggen en de steegjes gehaald werden, omdat de ‘grote gelovigen’ wel wat beters te doen hadden, dan aan te zitten bij de bruiloft van het Lam. Hoe groot je zonden ook is, er is genade bij Hem. Zo sluit het geslacht van Israel weer af met de naam Benjamin, de lieveling.
Slot
We hebben vanmiddag in een sneltreinvaart gezien hoe de Vader naar ons kijkt en ons ziet tot in de kern, wie we zijn en wie mogen zijn. Wij dan wel niet Jezus Bruid zijn, maar wel het sierraad van de Bruid. Daar hoe meer er aan de Gemeente worden toegevoegd, hoe groter zal de glans zijn, hoe groter zal het feest zijn. En dan niet om wat wij hebben gedaan, want dat vervalt tot een gezamenlijk kleed, maar om de heerlijkheid van onze Heere Jezus Christus. Rust slechts als je hoofd voor eeuwig te rusten leg. Tot die tijd rust niet, maar besteed je kostbare tijd om andere over Hem te vertellen en mee te nemen op de weg. Ga als de wijze meisjes op pad, met olie in de lamp en in je kruikje. Neem geen genoegen met halfvol, zodat straks je lamp niet leeg zal blijken te zijn. En hieruit konden wij weten dat wij niet de bruid zijn, als Christus ons zelf dit verhaal verteld. Wij zijn de meisjes, niet de bruid. Maar als de roepstem vanuit de hemel zal galm: Kom de Bruidegom tegemoet, neem dan op je lampen, opdat je met muziek en feestgeschal in een grote lichtbundel mee op zal trekken naar het Nieuw Jeruzalem, waarvan de poorten nu nog open zijn. Jezus roept je, Hij verwacht je! En nu klinkt er nog een stem, groter dan die: De Geest en bruid zeggen: Kom! En laat hij die dit hoort zeggen: Kom! En wie dorst heeft komen; en laat hij die wil, het water des levens nemen, voor niets. Hij die deze dingen getuigt, zegt: Ja, Ik kom spoedig. Amen.
{youtube}https://youtu.be/zS6VxuyN448{/youtube}
[1] Per bijbelvertaling verschilt het welke steen hier wordt genoemd. Hierin zijn regelmatig fouten gemaakt.
Geef een reactie