Op reis naar het Vader Huis – Deel 1
Aanleiding
Deze week was ik getuigen van de uitvaart van een 91-jarige man. Vol liefde werd er gesproken over de plaats die we kennen als de hemel. De geestelijke die de uitvaart leidde stelde dat we allemaal een beeld hebben van de hemel. Het was alsof God een schot hagel aan vragen op mij afvuurde: Verwacht jij de hemel? Wat verwacht je daarvan? Waar is jouw thuis? Leef jij in verwachting van de toekomst? En op dat moment liep ik als het ware tegen een muur van mijn eigen realiteit aan. Laat ik heel eerlijk zijn: Ik ben sinds ik terug ben uit Israel ongelukkig. Ik vond geen thuis meer in het huis wat ik bewoon. In het afgelopen jaar ging ik mij meer en meer een vreemdeling op aarde voelen. De wereld om ons heen veranderd in zo’n razend tempo, dat ik deze niet meer herken. Dezelfde bomen, gebouwen en wegen. Maar zijn dit nog dezelfde mensen?
Het huidige klimaat
Een vreemdeling in de actuele wereld
Hoe langer ik de wereld aanschouw, hoe meer ik besef dat er een geest van onvrede, zelfliefde en eigen gelijk en waarheid in de mensheid is gevaren. In enkele weken tijd groeide er in de wereld een ongekende haat tegen Gods volk, Israel. In een razend tempo zijn de leiders van de aarde omgeslagen in machtsbeluste zelfverheerlijkers, die niet meer het welzijn van hun medemens nastreven, maar eigen macht en gelijk. Eenieder die anders denkt moet wijken. Dit voorbeeld wordt door de wereldbevolking gretig gevolgd. Rijkelijk klinken de termen ‘inclusie’ en ‘gelijkheid’. Helaas wordt bitterhard duidelijk dat dit alleen geldt voor wie hetzelfde denkt en gelooft als deze sprekers.
Waarom zoveel onvrede als de Verlosser is gekomen?
Waarom gebeurt dit? Is Jezus niet gekomen als de Messias, de Verlosser van de Wereld, gezonden door de Heer van de wereld? Zijn naam is toch: Vredevorst? Wel dat vinden we duidelijk in Openbaringen 6. Nadat de stem heeft geklonken: ‘Kom en zie!’ zag Johannes op het eiland Padmos het volgende: ‘En ik zag en zie, een wit paard, en Hij Die erop zat, had een boog. En Hem was een kroon gegeven en Hij trok uit, overwinnend en om te overwinnen.‘ Daar is het eerste antwoord: Christus is gekomen en heeft overwonnen.
Wat heeft Hij dan overwonnen? De dood en de hel. Maar we gaan toch alle dood en het kwaad heerst in explosieve mate op de aarde? En het einde hiervan is nog niet aangebroken en zal in gruwelijke mate toenemen de komende tijd. Dat klopt: Christus overwon de strijd die geen mens kon voeren, maar de oorlog in volle gang en gaat op zijn climax aan. Zoals in de moederbelofte voorzegt heeft Hij ‘de kop’ van Satan vermorzeld. Wat vele niet weten is dat een slang uren na zijn dood nog reflexmatig kan bijten en laat dan zijn gifklieren leeglopen in zijn slachtoffer. Dat is wat er gebeurt. Terug naar nu, onze tijd in onze wereld.
Hierin zijn wij getuigen van dat het Lam het tweede zegel heeft geopend: ‘En een ander paard, dat rood was, trok uit, en aan hem die erop zat, werd macht gegeven de vrede van de aarde weg te nemen, en te maken dat men elkaar zou afslachten. En hem werd een groot zwaard gegeven.’
De Olympische Spelen
Toen ik bezwaar maakte tegen Godslasterlijke opening van de Olympische Spelen, die nu gaande zijn, waarin een scene werd opgevoerd waarin het 4e paard verscheen – als zijnde een spectaculaire show ter vermaak – ‘een grauw paard en die erop zat, zijn naam was de dood, en het rijk van de dood volgde hem. En hun werd macht gegeven over het vierde deel van de aarde om te doden met het zwaard, met honger, met de dood en door de wilde dieren van de aarde‘. Wat hierop volgde was een zedeloze voorstelling van de mens die leeft naar eigen lusten, met als hoogtepunt het Laatste Avondmaal, waarin drag queens de apostelen voorstelde met een getransformeerde man tot vrouw zich presenteerde als de hoer van Babylon die de plaats van Jezus had ingenomen.
Onverdraagzame christenen…
Toen ik hier bezwaar tegen maakte kreeg ik voor mijn voeten geslingerd: ‘Waarom zijn jullie christenen zo onverdraagzaam? Jullie sluiten iedereen buiten’. Het tegendeel is waar. De overgrote meerderheid van de christenen haalde hun schouders erover op en negeerde het. Wat ik nog erger vond is dat vele christenen het goedkeurde en zelfs toejuichde. Is dit de hemel die de wereld verlangt? Ja, dit is de wereld waarin wij nu leven, op dit punt van de laatste tijdslijn. Hoe zou deze wereld dan ons thuis kunnen zijn, als de liefde is geweken en vervangen voor onverdraagzaamheid en geweld? Voel jij die pijn? Zou je dan ook niet herkennen in de woorden van Psalm 119:19-20 ‘Ik ben een vreemdeling op de aarde, verberg Uw geboden niet voor mij. Mijn ziel wordt verteerd van verlangen naar Uw bepalingen, te allen tijde’?
Deze wereld is niet ons thuis. Hef daarom je hoofd omhoog, want de Koning komt! De tijd van Zijn komst is nabij en nog vele gruwelen zullen deze wereld treffen. Maar bestrijd ze en wend je hoofd ervan af. Als we daarop blijven staren, wordt alle levenslust ons ontnomen en dat is met het hoofd naar beneden gaan lopen. Staar niet naar de zwarte aarde en het grauwe as, maar richt je hoofd omhoog naar de goddelijk blauwe hemel, met de reine witte wolken en zon van Gods majesteit!
Wat is de hemel?
Daarmee zien we in de eerste plaats de hemel. De plaats die niet door mensen wordt bewoond, vanuit waar God de aarde de zegent en soms straft met zon, regen en sneeuw, maar ook oordeelt met hagel, zwavel en vuur. Echter toont Hij ook liefdevolle majesteit toen Hij Zijn volk voorzag van dagelijks brood. En dan komen we als maar dichter bij de hemel, waar ik onze aandacht op wil richten. Daar is de hemel waaraan hoog boven de wolken de maan heeft geplaatst die de aarde op haar plaats houdt en de zon die Zijn heerlijkheid weerglanst. Dat alleen in ons melkwegstelsel met 400 miljard sterren, maar deze sterrenhemel is ontelbaar keer groter en majestueuzer dan wij ons kunnen voorstellen. Hierboven, boven wat wij kunnen berekenen en bevatten, is de hemel der hemelen, Gods woonplaats met alle heiligen en engelen.
Ga je na je dood naar de hemel?
Nu zeggen we vaak als iemand is overleden – en we mogen vertrouwen dat Hij vergeving van zonde heeft ontvangen -: Hij is nu in de hemel? Weet je wat zo vreemd is: De Bijbel verteld hier bijna niets over. De kerk wel, maar Gods Woord niet. Moeten we er dan maar niet mee bezig zijn? Jawel. Laten we kijken wat Hij hierover zegt. Psalm 2, 11 en 115 zeggen dat dit de plaats is waar God troont, even als Jezus zelf in Mat 5:34. Wie denkt niet aan de aanvang van het grote gebed: Onze Vader die in de hemelen zijt? Dus helemaal geen woonplaats van mensen. Nooit wordt dat in de het Schrift gezegd.
Gaan we dan wel naar de hemel? Dat is een terechte vraag, die vaak niet wordt gesteld, want het is makkelijker dit aan te nemen, dan te onderzoeken. Laten we dat dan doen.
De geschiedenis van ons hemelbeeld
Tot 200 jaar voor Christus werd er in het Israel niet gesproken over de hemel en zelden over het leven na de dood. Bijbels gezien gaat het om het leven dat we hier leven. In het christendom is de gedachten gekomen, net zo goed bij mij, dat dit het voorportaal van de eeuwigheid is. Hier zijn we onvolmaakt en straks zullen we volmaakt zijn. Het is waar, maar hoort daar onze focus te liggen? Het gaat er om: Is dit leven dat je leeft een vroom leven waarin Gods eer, liefde voor Zijn Woord en leven met je gezin en wie God je heeft gegeven centraal staat? Wat is de hemel voor ons? De zaligheid? Weet je wat het Woord zegt: Nu is het de welaangename tijd, nu is het de dag van de zaligheid! Leef jij zo je leven? Lees Psalm 119 eens. Deze is er volledig op gericht dat je NU volledig in relatie met God leeft.
Leven in relatie met God
Stel je nu eens voor dat je met elkaar getrouwd bent en samen in huis leeft. En je zegt alleen begin van de dag: ‘Goeiemorgen’. En voor het eten eetsmakelijk en als je geluk heb na afloop: ‘Goeie bekomst’. Tot slot zeg je, als je het niet vergeet voor het slapen ook nog ‘welterusten’. Hoe gezond is die relatie, als je verder elkaar negeer de rest van de dag? Ik ben benieuwd hoe lang je dat met elkaar uithoudt, voordat de bom barst. Toch is dit strikt genomen het leven van wie op vaste tijden zijn gebeden doet bij het ontwaken, eten en gaan slapen.
Gelukkig zijn er die een betere relatie hebben. Weet je wat het verschil is? Zij roepen hun partner erbij als ze in de problemen zitten. Is dat de gezonde relatie? Nee!
Nu zijn andere gelovige nog veel beter. Zij zijn mensen die elkaar begroeten, hulpvragen in noodgevallen en hun pluspunt is dat ze verschillende keren op een dag ook nog een paar keer spontaan: Dankjewel zeggen. Is dat een toprelatie? Nee, dat is niet meer dan fatsoenlijk. En eigenlijk is het een ijskonijnenrelatie, als je verder niet spontaan met elkaar spreek, complimenten maakt, samen onderneem, je liefde uitspreekt en elkaar mis op het moment je elkaar niet ziet.
Welk ingrediënt, ontbrak in het voorgaande steeds: Liefde, passie en wederkerigheid. Beste mensen, ons leven is verkeringstijd. De tijd dat je verliefd bent en alles uit de kast trekt voor elkaar. Je stel je relatie boven alles en iedereen. Dat is het leven dat God van ons verlangt. Hoe kunnen wij het voor een vroom en goed leven spreken, als wij zakelijk en als ijskonijnen met God leven? Wat is er letterlijk in Godsnaam fout gegaan in de kerk, in het christendom?! Het roer moet radicaal om. En ik durf te stellen dat dit voor ons allemaal geldt. Ook al vind je misschien dat je het goed doet. De Heer van het Leven verlangen is dat de mens hier op aarde hemels leeft met Hem!
Weet je waar het fout is gegaan in de geschiedenis? De christenen leefde in armoede en depressie en konden geen licht meer zien, dus zo’n 300 jaar na Christus gingen we de mensen wijzen op het leven in de hemel, zodat ze een prachtige stip aan de horizon hadden. Zullen we bij deze de gelofte afleggen voor God dat we dit vanaf nu radicaal anders gaan doen? Ik wil volgende week zondag eens met jullie een brainstormsessie houden, om met elkaar te zoeken naar hoe we dat moeten doen. Kunnen jullie je daarin vinden?
De slaap des doods
Maar nu wil ik jullie niet alleen verward naar huis sturen. Daarom wil ik ons focussen op het beeld dat de Heilige Schrift ons schetst over de hemel, want er wordt heel af en toe wel over gesproken.
De plaats van het lichaam
Als wij sterven, zullen onze lichamen rusten tot de dag dat de doden zullen worden opgewekt. En waar zijn dan de mensen die gestorven zijn? Hun lichaam zal hier op aarde vergaan, in hun rustplaats. Om die reden verbiedt God ook lichamen buitens oorlogstijd en tijden van pest te cremeren en mogen graven niet worden verstoord of geruimd. Een principe wat christenen helaas in een heel rap tempo hebben losgelaten onder de mom van ‘beter voor het milieu’ en ‘we krijgen toch een ander lichaam’. Zij vergeten echter dat Christus straks de doden zal roepen vanuit hun graven of de zee. Met dat lichaam zullen zij opstaan en slechts zij die in Zijn naam geloven, zullen daarna een nieuw en volmaakt lichaam ontvangen, maar tot die dag zal deze aarde de rustplaats zijn.
De plaats van de ziel
Maar we hebben meer dan een lichaam dat tijdelijk is, we hebben ook een onsterfelijke ziel, die niet reïncarneert, maar ook naar zijn plaats gaat. Wat leert de Schrift ons daarover? Zij die geloven en vergeving van zonden hebben ontvangen, hun ziel wordt door de engelen gedragen naar de hemel, waar zij zullen rusten, tot de dag dat de hemel (dat is het uitspansel en het heelal) en aarde zal zijn verwoest en opnieuw geschapen. Dus we zullen in de hemel elkaar niet ontmoeten en herkennen zoals vaak wordt afgeschilderd. Hoe troostend die gedachte ook is.
Wat moeten we er dan bij voorstellen? Als de slaap. De psalmist zegt: Wie is er die de slaap des doods niet eens zal smaken? Wie redt zijn ziel van het graf? Antwoord is niemand. Het zal als de slaap zijn. Elke avond vallen we in slaap en elke morgen ontwaken we weer. Toch is er voor ons gevoel geen tijd verstreken. Daarom zegt Jezus ook: En toen hij – de rijke man – zijn ogen opsloeg, was hij in de pijn en van de arme Lazarus zegt Hij: En direct werd hij gedragen in Abrahams schoot.
Tijd als aardse perceptie
We zullen geen tijd beleven, daar tijd slechts een aardse perceptie is. Jezus zegt niet dat als wij sterven dat we in de hemel leven, maar: In het huis van Mijn Vader zijn veel kamers; als dat niet zo was, zou Ik het jullie gezegd hebben. Ik ga heen om een plaats voor jullie gereed te maken. En als Ik heengegaan ben en plaats voor jullie gereedgemaakt heb, kom Ik terug en zal jullie tot Mij nemen, opdat ook jullie zullen zijn waar Ik ben’ Joh 14:2-3 Zie je dat Jezus zegt dat dit pas gebeurt nadat Hij is teruggekomen? Niet direct na de dood. Tenzij je behoord tot de beweging die op dit moment opmars maakt, die gelooft dat Jezus al in de 1e eeuw is teruggekomen. Dat beeld vinden we nergens terug in heel de Heilige Schrift. Maar evenmin dat we direct naar de hemel gaan, ook al is dit het plaatje wat ons wel wordt voorgehouden.
Maar nogmaals het is als de slaap, de slaap des doods. In onze beleving zal daar geen of nauwelijks tijd tussen zitten.
Wie gaat er naar de hemel?
Dus laten we daar dan ook niet in blijven hangen en ons richten op wat komen gaat.
De hemel is Gods woonplaats met Zijn heilige engelen, waar de mens niet kan verblijven. Toch zegt Jezus: Ik zal jullie tot Mij nemen, opdat ook jullie zullen zijn waar Ik ben. De Heere Jezus is toch in de hemel? Ja. Maar laten we dit lezen in het licht van de rest van Gods Woord. Er zullen mensen in de hemel zijn. We weten dat Henoch, Mozes en Elia niet de dood zijn gestorven en bij naam gekend of herkend zijn in hemel en bij ogenblik op aarde. Ook kunnen we lezen dat 144.000, uit de stammen van Israël daar zullen zijn. Daar maken wij dus geen deel van uit. Geen paniek, want Hij spreekt van een andere en veel grotere groep: Een schare die niemand tellen kan.
Tweeledig beeld van de hemel
De hemel als Gods woning
De kans is aanwezig dat jij een tweeledig beeld hebt van de hemel.
In de eerste plaats de heilige woonplaats van de Allerhoogste, Zijn hemels paleis. Hij spreekt over het Koninkrijk van God of van de Hemelen. Ongeveer gelijk met dat men in het Jodendom ging spreken over het leven na de dood, de hemel en onderwereld of hel, zo’n 200 voor Christus, spraken de Joden uit eerbied voor de Heilige Naam, deze liever niet meer zomaar uit, zodat ze die niet nodeloos zouden gebruiken. In plaats daarvan had men het over de Hemel of Hemelen. Dus het Koninkrijk van God en het Koninkrijk van de hemelen is hetzelfde. Hetzij dat er in de evangeliën een accentverschil lijkt te zijn, maar daar gaat het nu niet om.
De aarde als volmaakte woning
In de tweede plaats denk je bij de hemel waarschijnlijk aan de volmaakte plaats waarin wij zullen wonen. Van mij mag je dat zo noemen, maar de Schrift noemt dit in beide Verbonden de Nieuwe Aarde. Wat moeten we daar dan bij voorstellen? Jesaja schetst het beeld waarin de schepping volmaakt zal zijn. Je kent vast het beeld wel van het leeuw en het lam dat samen zullen weidde. Er zal geen machtslust meer zijn, want Heere zal in haar midden zijn, even als het Nieuwe Jeruzalem dat uit de hemel zal neerdalen op aarde. Er zal geen zon meer schijnen, want God zal zelf het Licht zijn. Dus een continuïteit. Geen nacht meer, geen hitte golven of barre koude tijden. De mensen zullen in vrede samenwonen, verdeeld in koninkrijken, waarover als ondergeschikten koningen en priesters zullen heersen.
De Nieuwe Aarde als erfenis
We zullen ons eigen plek op deze aarde krijgen, want Hij zegt: Zalig zijn de zachtmoedigen, want zij zullen de aarde erven. Dat staat in toekomende tijd. Dit in tegenstelling tot de armen van geest, want van hun is het Koninkrijk van God. Dus het Koninkrijk van God is er al, daar moeten wij dus in leven zoals we hiervoor hebben besproken. Maar de aarde is nog niet onze eigendom en erfdeel. Dat gaat dus over de Nieuwe Aarde.
Koningen van de Nieuwe Aarde
Daar zullen koningen en priesters worden aangesteld. Maar uiteraard zal niet iedereen koning of priester kunnen zijn. In onze perceptie is een koning de absolute top, maar vergeet niet dat koningen destijds vaak ondergeschikt waren aan een andere koning. Daarbij had de koning niks te zeggen over het werk van de priester of de profeet. Zo zal dus niet iedereen op de Nieuwe Aarde eigenmachtig regeren, waardoor politiek in deze wereld corrupt en machtsbelust is, maar een aantal als uitvoerders en regeerders namens de Koning der Koningen. Laten we zeggen de verantwoordelijke voor het reilen en zeilen op de Nieuwe Aarde.
Priesters van de Nieuwe Aarde
De priesters zullen dienen in het Nieuwe Jeruzalem in Gods Tempel, maar niet in de hemel, want daar dienen de engelensoorten: serafijnen en cherubijnen. Maar de priesters woonde niet alle in Jeruzalem en hadden niet allemaal tegelijk dienst. Nee, zij waren verantwoordelijk voor onderwijs, gezondheid en geestelijke voeding. Nu zal gezondheid afvallen, daar alles volmaakt zal zijn en ziekte, pijn, verdriet en de dood, zullen niet meer voorkomen. Naast koningen zal God dus ook leraars en verzorgers aanstellen op de nieuwe aarde. We zullen schijnbaar land bewerken en van de rust en vrede genieten. Zoals er staat: Eenieder zal zitten onder zijn vijgenboom.
Leven in de kracht zonder herinnering aan deze wereld
We zullen geen herinneringen meer hebben aan ons leven op aarde, wat we nu leven: Want ziet, Ik schep nieuwe hemelen en een nieuwe aarde; en de vorige dingen zullen niet meer gedacht worden, en zullen in het hart niet opkomen. Jes 65:17 Ook het aanblik van de aarde zal drastisch veranderen, want nu bestaat het grootste deel uit zeeën en oceanen, maar dat zal nu groene oppervlakte zijn, die we mogen bewonen. Op 21:1 Ook zullen er geen leeftijdsverschillen meer zijn. Jes 65:20. Niemand zal meer een baby, peuter of bejaarde zijn, maar in de bloei en kracht van zijn leven.
Hoewel God in de hemel zal wonen en Zijn kinderen op aarde, zal Hij Zelf het middelpunt van ons bestaan zijn, zoals vanouds de tabernakel het middelpunt was en het symbool van Gods aanwezigheid. Johannes zegt: En ik hoorde een grote stem uit den hemel, zeggende: Ziet, de tabernakel Gods is bij de mensen, en Hij zal bij hen wonen, en zij zullen Zijn volk zijn, en God Zelf zal bij hen en hun God zijn. Op 21:5
Samenvatting
Laten we het nu tot slot bijeenbrengen: Wij mogen, nee moeten hemels leven in een gezonde intensieve relatie met God en niet als een verstandshuwelijk, maar verliefd en verheugd. Dan zullen we ook gehoorzaam naar Zijn wetten leven en ook niet meer kunnen verdragen dat we ook maar 1x godsnaam horen misbruiken door onze medemens en het ook niet door de vingers zien als het in een film gebeurt. Als wij sterven, stopt dit leven acuut en gaan we de doodsslaap slapen. Totdat wij opgewekt worden als de aartsengel de bazuin zal blazen als Hij verschijnt op de wolken des hemels op de jongste dag. In tussentijd zal onze ziel wel voortleven in relatie met God, maar nog niet verenigd met ons nieuwe lichaam, noch met de andere zaligen. Tot aan die dag…
Amen
Geef een reactie